Πλατεία Συντάγματος: Συλλογικό κείμενο

Κάτω από την μπότα τις τρόικα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη συναίνεση της ΝΔ και του ΛΆΟΣ, επιτίθεται ξανά, λυσσασμένα στους εργαζόμενους και το λαό, με το λεγόμενο "μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα". Με τα νέα βάρβαρα μέτρα στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, στην Υγεία και την Πρόνοια, στα επιδόματα και με νέα δυσβάσταχτη φορολογία. Με το τεράστιο κύμα ιδιωτικοποιήσεων ξεπουλιέται η χώρα και χιλιάδες εργαζόμενοι θα πεταχτούν στο δρόμο.
Η εξάρτηση της χώρας από τους "δανειστές" της, ΔΝΤ και ΕΕ, όχι μόνο διέξοδος δεν είναι αλλά οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια το λαό σε χρεωκοπία.

Η κατάσταση είναι πολύ κρίσιμη και μόνο μέσα από τη συλλογικότητα και την οργάνωση των λαϊκών αντιστάσεων μπορούν να δημιουργηθούν όροι για:

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΠΑΚΕΤΟ!

ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ ΔΝΤ, της ΕΕ, και της κυβέρνησης!

Η οργή του λαού μας πρέπει να γίνει εξέγερση, να γίνει κίνημα που θα σαρώσει και θα ανατρέψει την πολιτική της λιτότητας, της φτώχειας, της ανεργίας, της κοινωνικής ερήμωσης. Μια πολιτική που θέλει να υποδουλώσει τη ζωή μας για δεκαετίες, που θέλει να έχει το λαό και τους εργαζόμενους, την εργατική τάξη που παράγει τον πλούτο, αναλώσιμους, σύγχρονους δούλους παραδομένους στις ορέξεις του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου, το λαό (κρέας) για πολέμους και τη χώρα ορμητήριο των ιμπεριαλιστών. Γιατί μόνο μέσα από μεγάλα ξεσπάσματα και εξεγέρσεις οι λαοί διεκδικούν τη ζωή τους, το μέλλον, μια άλλη κοινωνία, δίκαιη χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς καταπίεση, χωρίς πολέμους.
Σαν αριστεροί αγωνιστές, μέσα από τη συμμετοχή μας σε κάθε μικρό και μεγάλο εργατικό, λαϊκό και νεολαιίστικο αγώνα, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, βλέπουμε ότι αυτά που ενώνουν όλο αυτό το λαϊκό ποτάμι της οργής είναι περισσότερα από αυτά που (μας έχουν πείσει ότι) μας χωρίζουν.

Πολλά είναι τα ερωτήματα που γεννά η νέα κατάσταση και που επείγει να συζητήσουμε και να δώσουμε (όσο μπορούμε) απαντήσεις συλλογικά ως κίνημα:

1. Ποιά είναι τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε για να τροποποιήσουμε τον αρνητικό συσχετισμό; Ιδιαίτερα στους χώρους δουλειάς, πως θα ενισχυθούν και θα στηριχτούν οι αγώνες εκεί που ήδη εξελισσόνται, πως θα απλωθούν και αλλού; Τι απαιτείται για να είναι νικηφόροι;
2. Xωρίς πολιτικοποίηση, το μεγάλο ξέσπασμα που βιώνουμε, η κίνηση των δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, κόντρα σε αυτή την πολιτική, πως θα αποκτήσουν προοπτική, πως θα αποφύγουν την ενσωμάτωση, την εκτόνωση;
3. Θα επιβεβαιωθεί η ιστορία των εξεγέρσεων που διδάσκει πως οι κινήσεις μαζών στην πορεία τους αναζητούν και διαμορφώνουν ιδεολογία, συνθήματα, σύμβολα και κατευθύνσεις, ξεχωρίζουν τους πραγματικούς από τους ψεύτικους φίλους;
4. Πως θα αντιμετωπίσουμε το σύστημα που μας θέλει ατομικότητες και όχι συλλογικότητες και καλλιεργεί την απο-πολιτικοποίση των απο-ιδεολογικοποίηση για να κάνει την δουλειά του;
5. Μήπως τα περί "ακομμάτιστων" στερούν κάθε ουσιαστική άμυνα απένατι σε δυνάμεις του κατεστημένου που θέλουν να χρησιμοποιήσουν εξεγέρσεις και κινήματα, συλλογικές αντιστάσεις και αυθόρμητες αντδράσεις προς όφελος των μεταξύ τους αντιθέσεων; Διαίρει και βασίλευε...
6. Ξέρουμε τι επιδιώκουν τα μεγάλα συγκροτήματα των ΜΜΕ των μεγαλο-καπιταλιστών που όψιμα θυμήθηκαν το λαό και τιςς κινητοποιήσεις του και πριν μας δαγκώσουν μας "χαϊδεύουν";
Από πότε οι φανατικοί υποστηριχτές του δικομματικού συστήματος εξουσίας, του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του εγκλωβισμού των μαζών στο σάπιο κοινοβουλευτικό σύστημα εναλλαγής των κομμάτων εμφανίζονται ως υποστηριχτές μας προβάλλοντας την "ακομμάτιστη" αγανάκτηση;
7. Μήπως η όλη συζήτηση - περί των κομμάτων και επιτροπών σοφών - γίνεται για να μας αφοπλίσουν και να μας εγκλωβίσουν σε καινούρια κοινοβοουλευτικά τερτίπια, σε καινούριες ψεύτικες υποσχέσεις μέσω εκλογών και δημοψηφισμάτων που θα φέρουν στο προσκήνιο τους δήθεν άφθαρτους, τους νέους κυβερνητικούς και κοινοβουλευτικούς μεσσίες;

Για όλα αυτά θέλουμε να συζητήσουμε αλλά και να αντιδράσουμε σε μια ιδιότυπη "ευαισθησία" που καλλιεργείται και που θυμίζει "κυνήγι μαγισσών" ενάντια σε κάθε τι οργανωμένο, πολιτικοποιημένο, αριστερό, αγωνιστικό, που συμμετέχει στις διαδηλώσεις ανεξάρτητα του πως ειδικά αυτοπροσδιορίζεται (πρωτοβάθμιο σωματείο, επιτροπή, πρωτοβουλία, εξωκοινοβουλευτική κομμουνιστική οργάνωση, ανοιχτή συνέλευση, κ.λπ.). Θέλουμε να συζητήσουμε αλλά και πολιτικά να αντιδράσουμε όταν κάποιοι, επικαλούμενοι την "άμεση δημοκρατία", την μεταχειρίζονται και την μετατρέπουν σε άμεση επιχείρηση εξοβελισμού απόψεων και υλικών (μπλοκ, πανό, προκήρυξη κ.λπ.) που έχουν υπογραφή, καταργώντας κάθε έννοια πραγματικής δημοκρατίας.
Είμαστε εδώ με τις χιλιάδες διαδηλωτών ως αριστεροί, οργανωμένοι και καλούμε τις χιλιάδες των δημοκρατών, των προοδευτικών, των αντιφασιστών και αντιρατσιστών να μην πέσουν στις παγίδες του συστήματος αλλά και όσων κραυγάζουν μεταξύ δικαίων και αδίκων. Καμιά πραγματική αριστερή και κινηματική συλλογικότητα δεν θα πρέπει να κάνει το λάθος, είτε να σνομπάρει τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις είτε να υποκύψει στους εκβιασμούς.

Έχουμε μπει σε περιόδους μεγάλων ξεσπασμάτων. Το σύστημα έχει βρεθεί σε δύσκολη θέση και θα έρθει σε ακόμη δυσκολότερη. Θα κάνει ό,τι μπορεί για να ανακόψει το ρεύμα της λαϊκής οργής και της αγανάκτησης. Δεν θα περιοριστεί στα "κλασικά" όπλα (προβοκάτσις, δακρυγόνα και ΜΑΤ, όπως έκανε είκοσι μέρες πριν με την δολοφονική επίθεση σε μαχητικό κομμάτι της πορείας στις 11 Μάη), αλλά θα χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε "ύπουλο" μέσο ούτως ώστε να μην κινδυνέυσει από αυτά τα ξεσπάσματα.

Το σύστημα ξέρει πως ένας από τος όρους ώστε τα λαϊκά ξεσπάσματα να γίνουν απλώς βαλβίδες εκτόνωσης και η αντιλαϊκή πολιτική να συνεχιστεί με λιγότερο ή περισσότερο "λίφτινγκ" είναι να κρατηθεί η αριστερή ιδεολογία μακριά από τις κινήσεις των μαζών. Και δουλεύει συστηματικά σε αυτή την κατεύθυνση. Θα βάλει εμπόδια ώστε να καθυστερήσει το αμοιβαίο μπόλιασμα και η αμοιβαία επικοινωνία της καινούριας Αριστεράς που πρέπει να οικοδομηθεί με το λαό και τις ανάγκες του.

Οι συνθήκες είναι και θα είναι τέτοιες που καμιά πολιτική πρωτοβουλία δεν θα μπορεί να δικαιολογήσει την ύπαρξή της απέναντι στο λαό αν δεν σεβαστεί την πραγματική του ανάγκη. Την ανάγκ να υπάρξει κίνημα και πάλη αντίστασης και ανατροπής της επίθεσης.
Αυτή είναι η δική μας πρόταση προς κάθε κατεύθυνση, αυτή είναι για μας και η απαράβατη προϋπόθεση με βάση την οποία πρέπει να κριθεί κάθε πρόταση. Αυτό είναι και το αναγκαίο κριτήριο για κάθε αγωνιστή, εργαζόμενο, νεολαίο μπροστά σε αυτό που έρχεται και σε ό,τι προταθεί ως απάντησή του.

Οργανωμένοι, πολιτικοποιημένοι, αριστεροί: εργάτες, εργαζόμενοι σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, άνεργοι, μέλη σωματείων και σχημάτων εργαζομένων, μέλη φοιτητικών συλλόγων, μέλη κινήσεων, επιτροπών και συνελεύσεων γειτονιών, μέλη συλλόγων γονέων.

Για την επικοινωνία: antistasistametra@gmail.com