18 Δεκ 2009

Άρτα. Συγκέντρωση-συζήτηση της Ταξικής Πορείας

Η Ταξική Πορεία Άρτας με κάλεσμα που απηύθυνε σε εργαζόμενους, συνδικαλιστές και πρωτοβάθμια σωματεία, διοργάνωσε συγκέντρωση-συζήτηση την Τρίτη 15 Δεκέμβρη στο Εργατικό Κέντρο Άρτας, με θέμα:

«Η επίθεση είναι μπροστά μας. Η αντίσταση είναι όρος ζωής για τους εργαζόμενους. Τρόποι και μορφές οργάνωσης και συγκρότησης των αντιστάσεων στην πόλη μας». Το κάλεσμα ανέφερε: «Χρεοκοπία, κατάρρευση, ελλείμματα. Η χώρα στην εντατική. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό, μας βομβαρδίζουν η κυβέρνηση και οι αφεντάδες τους της ΕΕ. Από κοντά και η αντιπολίτευση και οι κάθε λογής αυλικοί της εξουσίας –ΜΜΕ και ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες– που μας καλούν και προτείνουν να συνεισφέρουμε όλοι για τη σωτηρία της πατρίδας. Θέλουν να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους, θεωρώντας τους «συνυπεύθυνους» των αρνητικών αριθμών του χρέους, του ελλείμματος, της ανάπτυξης. Για να επιμεριστούν τις ευθύνες της «ανόρθωσης της οικονομίας», να φορτωθούν τα βάρη της κρίσης. Ανοίγουν το ασφαλιστικό, με στόχο την κατάργηση του κοινωνικού της χαρακτήρα. Αλλάζουν τις εργασιακές σχέσεις, για να γίνουν πιο ελαστικές, πιο κερδοφόρες για την εργοδοσία και πιο απάνθρωπες για τους εργαζόμενους. Καθορίζουν την εισοδηματική πολιτική με τις μηδενικές αυξήσεις που με την άμεση και έμμεση φορολογία του νέου προϋπολογισμού εξαπλώνουν τη φτώχεια και την ανέχεια σε ακόμη περισσότερους εργαζόμενους. Και η ανεργία, που φτάνει το 20%, να φέρνει την απόγνωση. Μας ζητάνε και τα ρέστα… Να τους πληρώσουμε όπως τους αξίζει. Με τους αγώνες μας. Να συζητήσουμε, να συγκροτήσουμε πρωτοβουλίες, να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας στον εργασιακό μεσαίωνα που μας ετοιμάζουν».

Η συζήτηση που έγινε ανέδειξε την ανάγκη της κοινής δράσης όλων εκείνων των εργαζομένων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα της πόλης μας που αντιδρούν στις πολιτικές και συνδικαλιστικές πραχτικές που άλλες υποτάσσουν τα εργατικά συμφέροντα στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ) και άλλες στις κομματικές περιχαρακώσεις (ΠΑΜΕ), με αποτέλεσμα την αποδόμηση του εργατικού κινήματος μπροστά στην ολομέτωπη επίθεση του συστήματος.

Αντίστοιχη πρωτοβουλία ανέλαβε και το σωματείο εργαζόμενων στο Νοσοκομείο Άρτας, καλώντας πρωτοβάθμια σωματεία και συνδικαλιστές του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα σε σύσκεψη.

16 Δεκ 2009

ΝΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ!

ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΑΙΝΕΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ!

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ!

Εργάτες, εργαζόμενοι

Αυτό που ξεδιπλώνεται καθημερινά μπροστά στα μάτια μας δεν έχει προηγούμενο. Με τον ερχομό του στην κυβέρνηση και χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση, το ΠΑΣΟΚ προωθεί έναν καταιγισμό αντιλαϊκών και αντεργατικών μέτρων σε όλα τα μέτωπα.

· Στο ασφαλιστικό όπου προωθείται η ριζική ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

· Στις εργασιακές σχέσεις όπου βαθαίνει η επίθεση στο δικαίωμα όλων των εργαζομένων στην πλήρη και σταθερή δουλειά.

· Στο εργατικό εισόδημα όπου η αφαίμαξη όχι μόνο θα συνεχιστεί αλλά θα ενταθεί.

· Στα δημοκρατικά δικαιώματα όπου η κρατική τρομοκρατία απλώνεται σε κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής.

Και μας εκβιάζουν ανοιχτά προκειμένου να αποδεχτούμε τις νέες θυσίες που απαιτούν τα συμφέροντα του κεφάλαιου, να συναινέσουμε σε όλον αυτόν τον ορυμαγδό αντεργατικών μέτρων που επιβάλλει η ΕΕ και τα ιμπεριαλιστικά της επιτελεία. Θέλουν να μας φορτώσουν τις συνέπειες της κρίσης τους. Θέλουν να μας τρομοκρατήσουν, να σκύψουμε το κεφάλι, να παραιτηθούμε από τα δικαιώματά μας, δήθεν «για να αποφύγουμε τα χειρότερα».

Όπως κάνουν οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ που σε αυτές τις δύσκολες για τους εργαζόμενους στιγμές δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο, αποδεικνύουν τον πραγματικό τους ρόλο. Που δεν είναι άλλος από το να εξουδετερώνουν τις εργατικές αντιστάσεις, να βοηθούν στο να μείνει η εργατική τάξη στη γωνία, υποταγμένη και αποπροσανατολισμένη. Που νομιμοποιούν την επίθεση στην ασφάλιση με τη συμμετοχή τους στον ψευτοδιάλογο. Που συνυπογράφουν με τον ΣΕΒ. Που ξεπούλησαν όλους τους εργατικούς αγώνες των προηγούμενων χρόνων στους οποίους εκφράστηκαν -με τον πιο μαζικό τρόπο- η οργή και οι αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων. Που σήμερα αρνούνται να κάνουν την παραμικρή κινητοποίηση, νομιμοποιώντας τον αντιλαϊκό προϋπολογισμό και την αντεργατική καταιγίδα που ήδη ξεκίνησε.

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι

Σε αυτές τις συνθήκες δεν έχει θέση καμία αυταπάτη. Εάν δεν πάρουμε την υπόθεση στα δικά μας χέρια, αυτό που μας περιμένει είναι το ολοκληρωτικό ξερίζωμα δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Μόνο με τους δικούς μας αγώνες και τις αντιστάσεις μας μπορούμε να βάλουμε φρένο στην ακατάσχετη επιθετικότητα του κεφάλαιου. Αυτά που με αγώνες κερδίσαμε, μόνο με αγώνες θα μπορέσουμε να τα υπερασπιστούμε. Με αγώνες μαζικούς, διεκδικητικούς, ανυποχώρητους. Με αγώνες που θα ενώνουν την εργατική τάξη και όχι με κινητοποιήσεις κομματικής αυτοεπιβεβαίωσης σαν αυτές που διοργανώνει το ΠΑΜΕ, διασπώντας τους εργαζόμενους, βάζοντας εμπόδια στην αναγκαιότητα συγκρότησης ενιαίου μετώπου αντίστασης των εργαζομένων και «στρίβοντας» όποτε το κίνημα ξεπερνάει την εθιμοτυπική λογική του ΠΑΜΕ και γίνεται πραγματικά επικίνδυνο για το σύστημα.

Αυτό το μήνυμα οφείλουμε να δώσουμε και μέσα από τη συμμετοχή μας
στην απεργία που καλούν σωματεία και ομοσπονδίες στις 17 του Δεκέμβρη.

Ενάντια στους εκβιασμούς και την τρομοκρατία του κεφάλαιου.

Ενάντια στην πολιτική που θέλει να φορτώσει τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης στις πλάτες μας.

Ενάντια στον «διάλογο» και τη συναίνεση που θέλει να αποσπάσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και την οποία της πρόσφεραν όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα, τόσο με τη στάση τους στις πρόσφατες κινητοποιήσεις για τον Δεκέμβρη όσο και με τη συμμετοχή τους στη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών για τη «διαφάνεια».

Παλεύοντας για:

· Πλήρη και σταθερή δουλειά για όλους - Κατάργηση των «ελαστικών» μορφών εργασίας

· Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις

· Ασφάλιση και περίθαλψη για όλους - Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά.

· Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους για όλο το διάστημα της ανεργίας.

· Πολιτικές, συνδικαλιστικές, ατομικές ελευθερίες.

Ταξική Πορεία

9 Δεκ 2009

Απεργία νοσοκομειακών γιατρών

Απεργία νοσοκομειακών γιατρών

Θα μπορούσε να αναδείξει τη «λίστα προβλημάτων» των εργαζόμενων στα νοσοκομεία;

Σε 24ωρη απεργία κατέβηκαν οι νοσοκομειακοί γιατροί στις 30 Νοέμβρη. Για εφημερίες που δεν πληρώνονται, για προσλήψεις που δεν γίνονται και μια σειρά άλλα αιτήματα.

Να θυμηθούμε ότι πριν ένα χρόνο, κόντρα στις συνδικαλιστικές ηγεσίες, υπήρξαν στους νοσοκομειακούς γιατρούς μαζικές διαδικασίες και αποφάσεις για κινητοποιήσεις που απέσπασαν από την κυβέρνηση μερική ικανοποίηση των αιτημάτων τους.

Οι καθηλωμένοι μισθοί και η σύνδεσή τους με το βαθμό, το μωσαϊκό των σχέσεων εργασίας με τους επίκουρους και τους συμβασιούχους, η έλλειψη γιατρών και η εντατικοποίηση της δουλειάς, ιδίως μέσα από τα εξαντλητικά προγράμματα εφημεριών, το «τρεχαντήρι» των ειδικευόμενων και η επιβολή «μιας κάποιας προσαρμογής» στις απαιτήσεις της ιεραρχίας, ως εισιτήριο της «επιστημονικής και επαγγελματικής τους» αποκατάστασης, είναι τα προβλήματα που απασχολούν την πλειονότητα των νοσοκομειακών γιατρών.

Τελευταία, προστίθενται σ’ αυτά και κατασχέσεις μισθών, με δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν προσφυγές φαρμακευτικών εταιρειών ενάντια σε νοσοκομεία που τους χρωστάνε.

Από δίπλα και στον ίδιο χώρο, άλλα τόσα και περισσότερα προβλήματα στους άλλους κλάδους εργαζόμενων.

Η λιτότητα και οι καθημερινά επιδεινούμενες συνθήκες και σχέσεις δουλειάς, το χτύπημα του δικαιώματος στην ασφάλεια και τη σύνταξη είναι τα ζητήματα που ενοποιούν το σύνολο των εργαζόμενων στα νοσοκομεία (και γενικά) ενάντια στις πολιτικές του συστήματος και των κυβερνήσεών του.

Το αν μέχρι σήμερα δεν μπορεί να εκφραστεί η ενότητα στην πάλη συνολικά των εργαζόμενων στα νοσοκομεία, οφείλεται όχι μόνο στην πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» των κυβερνήσεων, αλλά και στις φιλότιμες προσπάθειες των συνδικαλιστικών ηγεσιών.

Ηγεσιών που, όταν αναγκάζονται από την πίεση των εργαζόμενων να κινηθούν, «προβάλλουν» τα αιτήματά τους όχι στη βάση των δικαιωμάτων και των αναγκών τους, αλλά «προσπαθώντας να πείσουν» για την ανάγκη κάποιας ιδιαίτερης αντιμετώπισής τους. Ειδικά επιδόματα, ειδικά μισθολόγια και πάει λέγοντας.

Ξαναγυρίζοντας στους νοσοκομειακούς γιατρούς, το ερώτημα που τίθεται είναι αν θα μπορέσει η μεγάλη τους πλειοψηφία, με κορμό τους ειδικευόμενους, να προβάλλει τα προβλήματα και τις ανάγκες της και να διεκδικεί λύσεις γι αυτά, την ίδια στιγμή που θα αναζητά την κοινή δράση με τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία και γενικότερα, ενάντια στην επίθεση του συστήματος και των κυβερνήσεών του.

Για μισθούς και μεροκάματα στο κόστος της ζωής, ενάντια στη λιτότητα και την ακρίβεια.

Για το δικαίωμα στη δουλειά, την ασφάλεια και τη σύνταξη.

Για πλήρη και δωρεάν περίθαλψη για όλους.


Εκλογές στο Σύλλογο Εργαζόμενων του Νοσοκομείου «Χατζηκώστα» στα Γιάννενα

Εκλογές έγιναν πρόσφατα στο Σύλλογο Εργαζόμενων του Νοσοκομείου «Χατζηκώστα». Προηγήθηκε μια διετία κινηματικής απραξίας Συλλόγου – Ομοσπονδίας, με τα προβλήματα για τους εργαζόμενους να περισσεύουν. Η ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ οφείλει μετεκλογικά να ξεπεράσει προβλήματα συγκρότησης, λειτουργίας και δράσης, που δεν της επέτρεψαν, τη διετία που πέρασε, να ανοίξει με τον καλύτερο τρόπο τα ζητήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους και τις διεξόδους πάλης.

Ψήφοι Εδρες στο ΔΣ

ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ 82 (122) * 1 (2)

ΠΑΣΚΕ 283 (270) 5 (4)

ΕΑΜΥ-ΠΑΜΕ 73 (68) 1 (1)

ΔΑΚΕ 56 (105) 1 (2)

ΑΡΣΥ 52 1

* Σε παρένθεση τα αποτελέσματα του 2007. Το 2007 η ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ κατέβηκε σε συνεργασία με την ΑΡΣΥ.

2 Δεκ 2009

Καταδίκη της νέας τρομοκρατικής επίθεσης σε βάρος της Βενετίας Μανωλοπούλου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Η Ταξική Πορεία καταδικάζει τη νέα τρομοκρατική επίθεση σε βάρος της Βενετίας Μανωλοπούλου, συνδικαλίστριας του Σωματείου Καθαριστριών Κεντρικής Μακεδονίας, η οποία εργάζεται στο Αεροδρόμιο Μακεδονίας.

Με την ίδια ανατριχιαστική μέθοδο, ένα χρόνο μετά τη δολοφονική επίθεση ενάντια στην Κ. Κούνεβα και ξανά με στόχο μια συνδικαλίστρια καθαρίστρια το αδίστακτο χέρι της εργοδοτικής τρομοκρατίας ξαναχτύπησε.

Ευτυχώς χωρίς ανθρώπινο θύμα αυτή τη φορά, αλλά με την ξεκάθαρη απειλή απέναντι σε κάθε εργαζόμενο που αντιστέκεται, που διεκδικεί, που αγωνίζεται.

Ωστόσο, αυτοί που ζήλεψαν τους επίδοξους δολοφόνους της Κωνσταντίνας καλά θα κάνουν να έχουν υπόψη τους ότι η αγανάκτηση των εργαζομένων, η συσσωρευμένη οργή που με κάθε τρόπο επιχειρούν να καταπνίξουν αυτοί και όσοι τους πληρώνουν, είναι ένας δρόμος δίχως επιστροφή, και οι αγώνες της εργατικής τάξης ενάντια στο σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα που θέλει να επιβάλει ο καπιταλισμός θα γίνουν το ποτάμι που θα ξεπλύνει όλα αυτά τα μιάσματα.

Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

1 Δεκέμβρη 2009

Ταξική Πορεία