Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Τώρα πείτε μου σας παρακαλώ, θα μπει λουκέτο σε κάποια νοσοκομεία, σε πόσα και σε ποια; Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Δεν είμαι έτοιμος κι ούτε μπορώ και να τα κάνω όλα μαζί και θα ήταν και πολιτικώς άστοχο και διοικητικά αφελές. Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Καταλαβαίνω ότι θα μπει όμως από την απάντησή σας.Όταν λέτε "δεν είμαι έτοιμος" σημαίνει ότι δεν είμαι έτοιμος να πω ποια. Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Έχετε δίκιο, μα έτσι είναι. Έχετε δίκιο, διότι δεν είμαι έτοιμος να πω ποια και δεν είμαι έτοιμος να πω πώς. Και γιατί το πώς έχει σημασία;
Διότι κ. Χατζηνικολάου όταν μιλάμε για συγχωνεύσεις, δε μίλησα εγώ για καταργήσεις, έτσι; Μιλάω για συγχωνεύσεις. Όταν μιλάμε για συγχωνεύσεις πρέπει να ορίσουμε.. Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Εντάξει τώρα, γνωρίζουμε όλοι ότι η συγχώνευση πολλές φορές σημαίνει και κατάργηση. Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Όχι, δεν είναι έτσι. Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Διότι αν για παράδειγμα η συγχώνευση φέρει την έδρα του νοσοκομείου σε μια πόλη και μια άλλη πόλη χάσει το προνόμιο των πολιτών της να έχουν εκεί έδρα νοσοκομείου, η συγχώνευση γι΄ αυτούς είναι κατάργηση. Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Όχι δεν είναι έτσι. Η συγχώνευση έχει οριστεί ως μια
διαδικασία που προσλαμβάνει στην πράξη τέσσερις μορφές. Οι δύο είναι ήπιες, οι δύο είναι έντονες. Συγχώνευση είναι -μιλάω για τις ήπιες μορφές- ένας Διοικητής να διοικεί περισσότερα νοσοκομεία, που αυτό το κάνουμε.. Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Μα αν για παράδειγμα πάψει να υπάρχει παθολογική κλινική, λέω ένα τυχαίο παράδειγμα, στην Αλεξανδρούπολη και αυτή λειτουργεί ενιαία στην Κομοτηνή, αυτό είναι κατάργηση για τους κατοίκους της Αλεξανδρούπολης, διότι θα πρέπει να μετακινηθούν σε μια άλλη πόλη. Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κύριε Χατζηνικολάου να το πω όπως θέλω; Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Να το πείτε ναι, το θέμα είναι πως θα το κάνετε. Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ναι, θα δείτε πως θα το κάνω. Κατ΄ αρχάς να είμαστε καλά μέχρι τον Απρίλιο.
Έχουμε λοιπόν κοινό Διοικητή σε περισσότερα νοσοκομεία,κοινή Διοίκηση σε περισσότερα νοσοκομεία, δηλαδή το νοσοκομείο του νομού άλφα και του νοσοκομείου βήτα διοικείται υπό την ίδια Διοίκηση, η οποία έτσι οργανώνει και τις συνεργασίες ανάμεσα στις μονάδες. Αυτές είναι οι ήπιες μορφές.
Πάμε τώρα στις πιο έντονες. Η συνεργατικότητα ανάμεσα σε νοσοκομεία της ίδιας περιοχής, που συνεργατικότητα τι σημαίνει; Μεταφέρω τις δυνάμεις που έχουν να κάνουν με την καρδιά, με τα παθολογικά -με ότι πείτε, μιλάω πάρα πολύ γενικά και αόριστα- στη μία νοσοκομειακή μονάδα και τις υπόλοιπες στην άλλη νοσοκομειακή μονάδα.
Έτσι δεν έχω το φαινόμενο των ελλείψεων που βλέπουμε στα νοσοκομεία, αλλά έχω υπερπληθώρα παροχής υπηρεσιών σε μια απόσταση 20-30 χιλιομέτρων ανάμεσα στο ένα και στο άλλο νοσοκομείο, γιατί έχουμε πάρα πολλά τέτοια παραδείγματα.
Και άλλωστε αυτό θα ξεκινήσει από την Αθήνα κ. Χατζηνικολάου, από την Αθήνα επαναλαμβάνω, δε θα κοιτάξουμε πρώτα την περιφέρεια, πρώτα θα κοιτάξουμε την Αθήνα με τις μεσοτοιχίες της, με νοσοκομεία που μεσοτοιχούν και είναι σα να ανήκουν σε διαφορετικές χώρες και μετά θα πάμε στην υπόλοιπη χώρα.
Και η πιο έντονη συγχώνευση είναι αυτή όπου μία μονάδα που σήμερα αποκαλείται νοσοκομείο και μάλιστα γενικό και έχει 30 κρεβάτια και 50 κλινικές που λέει ο λόγος, θα μετατραπεί σε κέντρο υγείας, πρωτοβάθμια δηλαδή φροντίδα υγείας και το βασικό της δυναμικό θα περάσει στο κοντινότερο νοσοκομείο. Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Πάντως όλα αυτά πρέπει να γίνουν με τρόπο που δε θα απειληθεί η υγεία των ασφαλισμένων, ξαναλέω, αυτό είναι το μεγάλο σας στοίχημα και από αυτό θα κριθείτε. Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Προφανώς. Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Και πρέπει να πω επίσης ότι έχω και μηνύματα
ακροατών που μου λένε πες στον Ανδρέα Λοβέρδο ότι και εκείνος στην αρχή μας έλεγε τα τρία δεν, επειδή μίλησε για την καθυστέρηση της Κυβέρνησής του, μας έλεγε τα τρία δεν για το ασφαλιστικό, μέχρι που συνειδητοποίησε ότι "δεν υπάρχει σάλιο". Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Όχι, αυτό το είχα πει από την αρχή ότι δεν υπάρχουν χρήματα,από την πρώτη στιγμή. Για τα τρία δεν έχω κάνει απολογισμό, ποια τήρησα και ποια εκάμφθησαν από την πορεία των πραγμάτων.
Εγώ όσο περνάνε οι μέρες και οι εβδομάδες έχω ζητήσει από όλους τους φορείς, τους συνδικαλιστές, τους γιατρούς, τους διοικητικούς υπαλλήλους, τους νοσηλευτές -αυτοί οι τελευταίοι είναι και οι ήρωες του συστήματος- από τα πολιτικά κόμματα, από την «επιστήμη», να ετοιμαστούν διότι 1 με 2 με 3 Απριλίου ο διάλογος ξεκινάει.
Εγώ όρισα ως εταίρο του Υπουργείου τον Καθηγητή τον κ. Λιαρόπουλο να αναλάβει να κάνει μία ομάδα, η οποία θα μου εισηγηθεί τι ακριβώς θα πρέπει εγώ να έχω υπόψιν μου όταν αρχίσει ο κοινωνικός διάλογος - εισηγητικά έχει οριστεί αρμόδιος κι όχι τίποτα άλλο- κι από κει και πέρα θα δούμε πως θα πάει ο διάλογος που θα κρατήσει τρεις μήνες και από την 1η Ιουλίου θα αρχίσει η εφαρμογή.
Διότι κ. Χατζηνικολάου όταν μιλάμε για συγχωνεύσεις, δε μίλησα εγώ για καταργήσεις, έτσι; Μιλάω για συγχωνεύσεις. Όταν μιλάμε για συγχωνεύσεις πρέπει να ορίσουμε.. Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Εντάξει τώρα, γνωρίζουμε όλοι ότι η συγχώνευση πολλές φορές σημαίνει και κατάργηση. Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Όχι, δεν είναι έτσι. Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Διότι αν για παράδειγμα η συγχώνευση φέρει την έδρα του νοσοκομείου σε μια πόλη και μια άλλη πόλη χάσει το προνόμιο των πολιτών της να έχουν εκεί έδρα νοσοκομείου, η συγχώνευση γι΄ αυτούς είναι κατάργηση. Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Όχι δεν είναι έτσι. Η συγχώνευση έχει οριστεί ως μια
διαδικασία που προσλαμβάνει στην πράξη τέσσερις μορφές. Οι δύο είναι ήπιες, οι δύο είναι έντονες. Συγχώνευση είναι -μιλάω για τις ήπιες μορφές- ένας Διοικητής να διοικεί περισσότερα νοσοκομεία, που αυτό το κάνουμε.. Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Μα αν για παράδειγμα πάψει να υπάρχει παθολογική κλινική, λέω ένα τυχαίο παράδειγμα, στην Αλεξανδρούπολη και αυτή λειτουργεί ενιαία στην Κομοτηνή, αυτό είναι κατάργηση για τους κατοίκους της Αλεξανδρούπολης, διότι θα πρέπει να μετακινηθούν σε μια άλλη πόλη. Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κύριε Χατζηνικολάου να το πω όπως θέλω; Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Να το πείτε ναι, το θέμα είναι πως θα το κάνετε. Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ναι, θα δείτε πως θα το κάνω. Κατ΄ αρχάς να είμαστε καλά μέχρι τον Απρίλιο.
Έχουμε λοιπόν κοινό Διοικητή σε περισσότερα νοσοκομεία,κοινή Διοίκηση σε περισσότερα νοσοκομεία, δηλαδή το νοσοκομείο του νομού άλφα και του νοσοκομείου βήτα διοικείται υπό την ίδια Διοίκηση, η οποία έτσι οργανώνει και τις συνεργασίες ανάμεσα στις μονάδες. Αυτές είναι οι ήπιες μορφές.
Πάμε τώρα στις πιο έντονες. Η συνεργατικότητα ανάμεσα σε νοσοκομεία της ίδιας περιοχής, που συνεργατικότητα τι σημαίνει; Μεταφέρω τις δυνάμεις που έχουν να κάνουν με την καρδιά, με τα παθολογικά -με ότι πείτε, μιλάω πάρα πολύ γενικά και αόριστα- στη μία νοσοκομειακή μονάδα και τις υπόλοιπες στην άλλη νοσοκομειακή μονάδα.
Έτσι δεν έχω το φαινόμενο των ελλείψεων που βλέπουμε στα νοσοκομεία, αλλά έχω υπερπληθώρα παροχής υπηρεσιών σε μια απόσταση 20-30 χιλιομέτρων ανάμεσα στο ένα και στο άλλο νοσοκομείο, γιατί έχουμε πάρα πολλά τέτοια παραδείγματα.
Και άλλωστε αυτό θα ξεκινήσει από την Αθήνα κ. Χατζηνικολάου, από την Αθήνα επαναλαμβάνω, δε θα κοιτάξουμε πρώτα την περιφέρεια, πρώτα θα κοιτάξουμε την Αθήνα με τις μεσοτοιχίες της, με νοσοκομεία που μεσοτοιχούν και είναι σα να ανήκουν σε διαφορετικές χώρες και μετά θα πάμε στην υπόλοιπη χώρα.
Και η πιο έντονη συγχώνευση είναι αυτή όπου μία μονάδα που σήμερα αποκαλείται νοσοκομείο και μάλιστα γενικό και έχει 30 κρεβάτια και 50 κλινικές που λέει ο λόγος, θα μετατραπεί σε κέντρο υγείας, πρωτοβάθμια δηλαδή φροντίδα υγείας και το βασικό της δυναμικό θα περάσει στο κοντινότερο νοσοκομείο. Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Πάντως όλα αυτά πρέπει να γίνουν με τρόπο που δε θα απειληθεί η υγεία των ασφαλισμένων, ξαναλέω, αυτό είναι το μεγάλο σας στοίχημα και από αυτό θα κριθείτε. Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Προφανώς. Ν. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ: Και πρέπει να πω επίσης ότι έχω και μηνύματα
ακροατών που μου λένε πες στον Ανδρέα Λοβέρδο ότι και εκείνος στην αρχή μας έλεγε τα τρία δεν, επειδή μίλησε για την καθυστέρηση της Κυβέρνησής του, μας έλεγε τα τρία δεν για το ασφαλιστικό, μέχρι που συνειδητοποίησε ότι "δεν υπάρχει σάλιο". Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Όχι, αυτό το είχα πει από την αρχή ότι δεν υπάρχουν χρήματα,από την πρώτη στιγμή. Για τα τρία δεν έχω κάνει απολογισμό, ποια τήρησα και ποια εκάμφθησαν από την πορεία των πραγμάτων.
Εγώ όσο περνάνε οι μέρες και οι εβδομάδες έχω ζητήσει από όλους τους φορείς, τους συνδικαλιστές, τους γιατρούς, τους διοικητικούς υπαλλήλους, τους νοσηλευτές -αυτοί οι τελευταίοι είναι και οι ήρωες του συστήματος- από τα πολιτικά κόμματα, από την «επιστήμη», να ετοιμαστούν διότι 1 με 2 με 3 Απριλίου ο διάλογος ξεκινάει.
Εγώ όρισα ως εταίρο του Υπουργείου τον Καθηγητή τον κ. Λιαρόπουλο να αναλάβει να κάνει μία ομάδα, η οποία θα μου εισηγηθεί τι ακριβώς θα πρέπει εγώ να έχω υπόψιν μου όταν αρχίσει ο κοινωνικός διάλογος - εισηγητικά έχει οριστεί αρμόδιος κι όχι τίποτα άλλο- κι από κει και πέρα θα δούμε πως θα πάει ο διάλογος που θα κρατήσει τρεις μήνες και από την 1η Ιουλίου θα αρχίσει η εφαρμογή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου