Εδώ η ΠΟΕΔΗΝ, εκεί η ΠΟΕΔΗΝ...

Ξεδιάντροπα με την κυβέρνηση η ΠΟΕΔΗΝ

Παλαιότερα έκαναν την ανάγκη φιλοτιμία και «ψέλλιζαν» και κάτι αντικυβερνητικό για τα προσχήματα. Κάποτε «κοντράριζαν» και ορισμένες πασοκικές επιλογές που έθιγαν τον ρόλο τους κυρίως. Σήμερα, ωστόσο, η επίθεση κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ τους αναγκάζει να πάρουν ανοιχτά θέση.

Θέση χωρίς φτιασιδώματα και «ναι μεν, αλλά».

Και παίρνουν.

 Παίρνουν τη θέση της πιο προκλητικής, ξεδιάντροπης και αποκρουστικής αντιλαϊκής και αντεργατικής συνδικαλιστικής ηγεσίας που έχει ανάγκη το σύστημα και η κυβέρνηση.

Καλλιεργώντας τη διάσπαση ανάμεσα σε εργαζόμενους στον ίδιο χώρο. Μετατρεπόμενοι σε παπαγαλάκια της κυβέρνησης και φτηνούς ατζέντηδες της πολιτικής της. Βάζοντας πλάτη για να περνάει αυτή η πολιτική.

«Θετικό», λοιπόν, το νομοσχέδιο Λοβέρδου κατά την ΠΟΕΔΗΝ!

Βάζει «τάξη». Σταματάει το «πάρτι» στην υγεία. Σταματάει τον «χορό» στα φάρμακα. Χτυπάει το «μεγαλοϊατρικό κατεστημένο» (μόνο που αυτό ούτε απέργησε ούτε έκανε κατάληψη στο υπουργείο Υγείας).

Έχουμε, ωστόσο, «κατανόηση».

Ξέρεις τι είναι να κοιτάς από το παράθυρο της οδού Αριστοτέλους (απέναντι από το υπουργείο Υγείας) τους αγωνιζόμενους γιατρούς να τρώνε ξύλο από τα ΜΑΤ και εσύ να κάνεις την πάπια;

Ξέρεις τι είναι να γίνεται κατάληψη μπροστά στα μάτια σου και να μην κάνεις τον κόπο ούτε καν να περάσεις μια βόλτα;

Ξέρεις τι είναι να απεργούν συνάδελφοί σου και εσύ να τους λοιδορείς;

Δεν ξέρουμε αν το θράσος αυτής της ηγεσίας πηγάζει από την απόλυτη πλειοψηφία της στα συνέδρια της Ομοσπονδίας. Ίσως να 'ναι και αυτό. Το βέβαιο είναι ότι ούτε διανοούνται να ανοίξουν το παραμικρό ζήτημα στα νοσοκομεία. Γιατί κάνει τζιζ! Γιατί μπορεί να αποτελέσει το έναυσμα για κίνηση κόσμου ενάντια στην επίθεση που δέχεται.

Είναι επί του παρόντος «στρατηγοί».

Πραγματικά, άξιος ο μισθός τους!

Ο «στρατός» όμως έχει αρχίσει να έχει άλλη άποψη.

Ούτε οι «δικοί τους» συνδικαλιστές δεν μπόρεσαν να υπερασπιστούν αυτή την ηγεσία στη σύσκεψη σωματείων της Αθήνας στο ΝΟVOTEL, στις 8\2. 
Σημεία των καιρών!

Αυτοί τη δουλειά τους, λοιπόν, και εμείς τη δική μας: Να ανοίξουμε τα ζητήματα, να συσπειρώσουμε τους εργαζόμενους για να παλέψουν. Να μπει σε κίνηση ο κόσμος. Αυτό είναι το καθήκον μας.

Πηγή:Προλεταριακή Σημαία