Πριν μερικά χρόνια ήταν ο «κίτρινος» - στην κυριολεξία- «τύπος» της «Ζούγκλας» που επιχείρησε -χωρίς επιτυχία- να ρίξει λάσπη στην Kατερίνα Mάτσα.
Tώρα, ήλθε το σοβαροφανές Mega κανάλι και το ΔOΛ(ιο) Bήμα να σερβίρουν την κατηγορία ότι θεραπευτικές μονάδες του 18 χρησιμοποιήθηκαν για «αποθήκευση κλοπιμαίων» από τη μεγάλη διαδήλωση της 12ης Φεβρουαρίου 2012. Mε πρόσχημα μια κατά παραγγελία «καταγγελία», ο υπουργός Yγείας Λοβέρδος και η Eισαγγελία εξήγγειλαν έρευνα με απειλή απόλυσης της επιστημονικά υπεύθυνης του 18 Άνω Kατερίνας Mάτσα και «κάθε(;) υπεθύνου».
Eίναι σαφές πως η επίθεση αυτή είναι αξεχώριστη από τα πογκρόμ κατά μεταναστών και εξαρτημένων, τις «σκούπες» της αστυνομίας και την εξαγγελία ίδρυσης στρατοπέδων κράτησης –των σύγχρονων Άουσβιτς της Eλληνικής Δημοκρατίας- και με τον φασιστικό «λόγο» που σ’ όλη την Eυρώπη αναπτύσσεται από την κυρίαρχη τάξη και τα φασιστικά της συμπληρώματα, που θέλουν να φορτώσουν τη χρεοκοπία του συστήματός τους στους «άλλους».
Συγχρόνως, ο Λοβέρδος θέλει να τελειώνει με τα στεγνά προγράμματα απεξάρτησης, που στην εποχή της κρίσης θεωρούνται «πανάκριβα», για να προωθήσει τη συντήρηση της εξάρτησης μέσω των υποκαταστάτων και να αφήσει χώρο στο ιδιωτικό κεφάλαιο για εκμετάλλευση της ψυχικής υγείας και της απεξάρτησης.
Συγχρόνως, θέλουν να εξοντώσουν μια αγωνίστρια, που εδώ και δεκαετίες, από τον καιρό της χούντας, συνδυάζει τη μαχητική στάση στα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα, μέσα στο συνδικαλιστικό και εργατικό κίνημα –εκλεγμένη και στο γενικό συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ και το ΔΣ της ΕΙΝΑΠ και της ΟΕΝΓΕ, και μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΕΕΚ. Με την καθοριστική συμβολή της, το 18 Ανω έχει αναπτύξει ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα απεξάρτησης με διεθνή αναγνώριση, ένα πρόγραμμα που έχει απελευθερώσει από τα δεσμά της εξάρτησης και της χειραγώγησης και έχει δώσει ζωή σε χιλιάδες νέους ανθρώπους που μπορούν πια να συμμετέχουν ενεργά στο κοινωνικό γίγνεσθαι και να αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους.
Kαλούμε όλους τους επιστημονικούς, πολιτικούς και πολιτιστικούς φορείς, τα πρωτοβάθμια σωματεία και όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, κάθε συλλογικότητα, τις γυναικείες συλλογικότητες, τα αριστερά κόμματα και οργανώσεις, τις αυτοοργανωμένες συλλογικότητες, όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους που αντιστέκονται στην ισοπέδωση που επιβάλλει το καπιταλιστικό σύστημα μέσα στην κρίση, να αντιδράσουν.
Kάτω τα χέρια από το 18 Άνω!
Το πολιτικό γραφείο του ΕΕΚ
5 σχόλια:
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΕΘΕΑ
Η δημοσιότητα που δόθηκε στην υπόθεση των κλοπιμαίων στον ξενώνα του 18 Άνω και ο τρόπος που διεξάγεται η σχετική συζήτηση είναι χαρακτηριστικά του κράματος άγνοιας, προκατάληψης και πολιτικής σκοπιμότητας με το οποίο αντιμετωπίζεται το ζήτημα της απεξάρτησης.
Ως προς το τι συνέβη οι πιο αρμόδιοι να μιλήσουν είναι οι εργαζόμενοι και οι υπεύθυνοι του Προγράμματος. Η θητεία μας βέβαια ως εργαζόμενων στον χώρο της απεξάρτησης έχει οξύνει τις ευαισθησίες απέναντι στα ηθικά, δεοντολογικά και νομικά ζητήματα που περιλαμβάνει η στήριξη όσων βαδίζουν την μακρά πορεία από τον εφιαλτικό κόσμο της εξάρτησης στην κοινωνική ένταξη / επανένταξη. Μια πορεία γεμάτη με αγκάθια, όπου οι παλινδρομήσεις κι οι υποτροπές στην παραβατικότητα δεν λείπουν, ειδικά σε καιρούς που οι κοινωνικές αξίες ευτελίζονται καθημερινά.
Η θεραπευτική ματιά έχει μια βασική διαφορά με την εισαγγελική. Οι πράξεις και οι συμπεριφορές αποτελούν μια αφορμή για να φανεί το τι μένει ακόμη να αλλάξει, το λάθος δεν αποτελεί μια αυτόματη αιτία για τιμωρία αλλά πεδίο για την ανίχνευση του ορθού. Αυτό δεν σημαίνει συγκάλυψη των εγκληματικών συμπεριφορών, όπως και η άμεση καταγγελία δεν συνεπάγεται κατ’ ανάγκη καλές υπηρεσίες στην κοινωνία ώστε αυτές οι συμπεριφορές να μην επαναληφθούν. Οι φορείς θεραπείας συχνά αντιμετωπίζουν διλημματικές καταστάσεις που δεν γίνονται εύκολα κατανοητές από την πλευρά των θυμάτων (κι όσων ταυτίζονται ειλικρινά ή υποκριτικά με αυτά), που ικανοποιείται μόνο με την τιμωρία του ενόχου. Η τήρηση των βασικών κανόνων που αποτελούν την κοινή συμφωνία της θεραπευτικής σχέσης και θεμελιώνουν την ασφάλεια της (όπως και των φορέων που την παρέχουν), συναντά το καθήκον να μην αφήνουμε δίχως συνέπειες αντικοινωνικές συμπεριφορές, ως μέλη κι εμείς της κοινωνίας. Κι είναι φορές που η διαχείριση τέτοιων περιστατικών μας καθιστά ευάλωτους απέναντι σε όλους αυτούς τους καλοθελητές που μας περιμένουν στην γωνία. Δυστυχώς είναι πολλοί αυτοί. Είναι πολύ εύκολο αν ελέγχεις την επικοινωνία να εστιάσεις στο συγκυριακό και το αρνητικό για να δυσφημίσεις ότι θετικό έχει δημιουργηθεί με αγώνες δεκαετιών, αγώνες των επαγγελματιών αλλά και (κυρίως) των θεραπευομένων. Και βέβαια ακούσιοι «σύμμαχοι» εκ των έσω, που οι εσωτερικές δυναμικές τους μετέβαλλαν σε δυσαρεστημένους, ανοίγουν με περισσή ευκολία τους ασκούς του Αιόλου χωρίς να αναλογιστούν ποια θα είναι η χρήση της «καλής» πρόθεσής τους. Το ετεροχρονισμένο άλλωστε της καταγγελίας στην περίπτωση αυτή, θέτει ερωτήματα και ως προς τις προθέσεις και την σκοπιμότητα της.
Ο Υπουργός της δημόσιας παθογένειας, αρπάζοντας την ευκαιρία, διατάσσει ΕΔΕ με το ερώτημα της παύσης κάθε υπεύθυνου και παρέχει στα συγκροτήματα των ΜΜΕ το υλικό για να σταυρώσουν την (τόσο ενοχλητική) απεξάρτηση. Οι κοινωνικοί αυτοματισμοί ενεργοποιούνται ώστε να δώσουν το άλλοθι σε μια πολιτική δαιμονοποίησης, του 18 Άνω που βέβαια δεν θα σταματήσει εκεί, αλλά θα την υποστούμε όλοι. Κι όπως το συνηθίζουμε σ’ αυτή την χώρα, γεμίσαμε τιμητές που «εξεγείρονται» υποκριτικά, κατασκευάζοντας μια εικόνα της θεραπείας ως ομερτά και των θεραπευτικών δομών ως καταφυγίων εγκληματιών. Ο στόχος είναι πολύ ευρύτερος από την σπίλωση μιας δομής απεξάρτησης και των εργαζόμενων σ’ αυτή: Είναι η ίδια η ιδέα της απεξάρτησης ο στόχος, είναι ο θρίαμβος του στερεότυπου που θέλει τον χρήστη ή άρρωστο, βολικά απαθή υπό την επήρεια της κρατικά χορηγούμενης εξαρτησιογόνας ουσίας, ή εγκληματία και αντικοινωνικό μίασμα. Ο δύσκολος αλλά γεμάτος ελπίδα δρόμος της απεξάρτησης και της κοινωνικής ένταξης δεν χωράει σε λογικές όπως αυτών που έχουν απαξιώσει κάθε έννοια αποκατάστασης και επιστροφής, αυτών που θέλουν να ματαιώσουν το ταξίδι του Οδυσσέα στοχοποιώντας την Ιθάκη.
Η αλληλεγγύη μας στο 18 Άνω δεν είναι παρά η υπεράσπιση αυτών των αξιών, για να έχουν ανοιχτή μια οδό επιστροφής οι εξαρτημένοι, οι οικογένειές τους αλλά και η ίδια η κοινωνία, που πληρώνει βαρύ το τίμημα της εξάρτησης.
O Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Θανάσης Τζιούμπας Τάκης Χαλδαίος
Μέλη της θεραπευτικής ομάδας της Μονάδας Εφήβων Νέων Αθήνας του ΟΚΑΝΑ «Ατραπός»
Είναι γνωστό ότι σε στιγμές ή περιόδους κρίσης και κοινωνικής αποσταθεροποίησης η τεχνική της «μετάθεσης» του πεδίου των εντάσεων ή της σύγκρουσης από τα ζητήματα αιχμής σε κοινωνικούς χώρους συνδεόμενους με το θεωρούμενο κοινωνικό «περιθώριο» αποσκοπεί στον αποπροσανατολισμό της «κοινής γνώμης» και στη μετακίνηση της εστίασης της προσοχής της από τις καίριες πολιτικές αποφάσεις σε επιμέρους «θεαματικές» συμπεριφορές κοινωνικών ομάδων ή ατόμων που εύκολα βρίσκονται στο στόχαστρο. Μια τέτοια στρατηγική αποτελεί πάγια τακτική όχι μόνο της εκτελεστικής εξουσίας αλλά και της πλειοψηφίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Μια τέτοια στρατηγική ακολουθήθηκε και πρόσφατα, όταν στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Βήμα» της 7ης Απριλίου δημοσιεύθηκε άρθρο στο οποίο διατυπωνόταν ο υπαινιγμός ότι η Επιστημονική Υπεύθυνη της Μονάδας Απεξάρτησης 18 Άνω Κατερίνα Μάτσα «συνωμότησε» με τους εργαζόμενους του φορέα, με στόχο τη συγκάλυψη εγκληματιών και τη συσκότιση του έργου της ελληνικής Δικαιοσύνης.
Η Κατερίνα Μάτσα είναι γνωστή τόσο για το επί δεκαετίες αδιάλειπτο και διεθνώς αναγνωρισμένο θεωρητικό και ψυχοθεραπευτικό έργο της με χρήστες και πρώην χρήστες ουσιών, όσο και για την παρουσία της στους κοινωνικούς αγώνες και διεκδικήσεις. Για εκείνη μπορούν να μιλήσουν τα τέσσερα βιβλία της για την κλινική της τοξικομανίας όπως και οι εκατοντάδες αποθεραπευμένοι νέοι που τη συνάντησαν και τη συναντούν καθημερινά ως μέλη της μεγάλης Κοινότητας του 18 Άνω. Συνεπώς, δημοσιεύματα που την εμφανίζουν ως κάποια που περιθάλπει κακοποιά στοιχεία και προσκαλεί τους υφισταμένους της σε έκνομες συμμαχίες εναντίον των θεσμών δεν μπορούν να την πλήξουν. Αν κάτι πλήττεται με τις υπόνοιες για «παύση» κάθε υπευθύνου και με τις καταγγελίες ανώνυμων νοσηλευτών, αυτό είναι η ίδια η έννοια του θεραπευτικού απόρρητου που επιτάσσει ότι ο θεραπευτής καλείται να ερμηνεύει, να ακούει, να οριοθετεί, να ενθαρρύνει την «επανόρθωση» και όχι να υποκαθιστά ή να δρα επικουρικά στους μηχανισμούς διατήρησης της έννομης τάξης. Για τη λειτουργία αυτή είναι επιφορτισμένοι άλλοι κλάδοι και άλλες ειδικότητες. Αν σε μια χώρα που αυτή την περίοδο χαρακτηρίζεται από πλήρη σύγχυση ρόλων και αρμοδιοτήτων στους περισσότερους τομείς – σε ατομικό επίπεδο αυτό θα ήταν ένδειξη μάλλον σοβαρής ψυχοπαθολογίας- καταλυθούν και τα ελάχιστα που έχουν διασωθεί από την άποψη της δεοντολογίας, όπως η υποχρέωση του θεραπευτή να εξασφαλίζει μια σχέση εμπιστοσύνης με τα μέλη μιας ομάδας μελών σε απεξάρτηση, σχέση διακριτή τόσο από τα «τακίμια» της πιάτσας όσο και από την επίκριση, τις κατηγορίες και τη δίωξη, οι όποιες δυσοίωνες προβλέψεις για το μέλλον του πολιτισμού της χώρας μας θα έχουν ήδη επαληθευθεί, ακόμα κι αν οι δείκτες οικονομικής ανάκαμψης βελτιωθούν απρόσμενα…
Στο πρόσωπο της Κατερίνας Μάτσα και στο περιστατικό που παρουσιάζει το 18 Άνω ως παρασκήνιο δράσεων στο όριο της νομιμότητας, όπου φιλοξενούνται άτομα εξ ορισμού επικίνδυνα, καθ΄ότι πάσχοντα από τη «χρόνια και υποτροπιάζουσα νόσο του εγκεφάλου», όπως αποκαλείται η τοξικομανία από τους υπέρμαχους της χημικής διαχείρισης του συμπτώματος, αν κάτι «τραυματίζεται» είναι η κοινωνία της ανεκτικότητας που επιτρέπει σε κάποιον που έχει υπάρξει παραβάτης να μην εξελιχθεί αναπότρεπτα σε εγκληματία, σε κάποιον που έχει υπάρξει εξαρτημένος να μην ενστερνιστεί δια βίου την ταυτότητα του τοξικομανούς, ακόμα κι αν η πορεία έχει και στις δύο περιπτώσεις παλινδρομήσεις και δυσκολίες. Αν κάτι απαξιώνεται εν προκειμένω είναι η ίδια η απεξάρτηση ως δυνατότητα και τα δημόσια δωρεάν ψυχοθεραπευτικά Προγράμματα ως βασικός τρόπος υλοποίησής της, σε μια κοινωνική στιγμή που οι πόροι που διατίθενται γι’ αυτά συρρικνώνονται δραματικά.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην Υπεύθυνη και τους εργαζόμενους του 18 Άνω που με συνέπεια και ευσυνειδησία συνεχίζουν να επιτελούν το έργο τους, καθώς και την ανησυχία και τη διαμαρτυρία μας για κάθε απόπειρα ποινικοποίησης της ψυχοθεραπευτικής σχέσης, από όπου κι αν προέρχεται
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΙΟΓΟΝΩΝ ΟΥΣΙΩΝ
Διεύθυνση Γραμματείας: Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας, Γ΄ Σεπτεμβρίου 48Β.
Τηλ.: 6978741064, 6945833231, 6936828341. ΦΑΞ: 2265072441, 2273023441. e-mail: prolipsiworkers@yahoo.gr
Πέμπτη, 12 Απρίλη 2012
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ 18ΑΝΩ
Με αγανάκτηση παρακολουθήσαμε την αήθη επίθεση Υπουργείου Υγείας, Διοίκησης ΨΝΑ και γνωστών καθεστωτικών ΜΜΕ εναντίον της Μονάδας Απεξάρτησης 18ΑΝΩ, με την οποία έχουμε την ιδιαίτερη τιμή να συνεργαζόμαστε σε πολλά επίπεδα και επί σειρά ετών, ως εργαζόμενοι σε Κέντρα Πρόληψης.
Αντιλαμβανόμαστε ότι οι νεοσυντηρητικοί κύκλοι αφιονίζονται όταν δεν μπορούν να βρουν το παραμικρό ψεγάδι σε δημόσιες δομές υγείας, ώστε αφού προπαγανδιστικά το μεγεθύνουν, το στρεβλώσουν και το χρεώσουν στους εργαζόμενους, να ανοίξουν κι άλλο στην «ιδιωτική πρωτοβουλία» τις πύλες της Υγείας. Από την άποψη αυτή, η περίπτωση του 18ΑΝΩ, μιας δομής με ποιοτικό και ποσοτικό έργο ολκής και διεθνές κύρος, είναι λογικό να τους έχει κάνει έξω φρενών. Ιδιαίτερα την στιγμή που στο Σ/Ν «Αναδιοργάνωση Υπουργείων και ΝΠΔΔ», οι τεχνοκράτες του Υπουργείου Υγείας θέτουν ως αρμοδιότητα του νέου Τμήματος Εξαρτήσεων την «οικονομική υποστήριξη των μη Κυβερνητικών οργανώσεων που ασχολούνται με θέματα αρμοδιότητας του Τμήματος».
Αναφορικά με το περιεχόμενο των δημοσιευμάτων και των κινήσεων του Υπουργείου Υγείας, αναρωτιόμαστε τι απέγινε ο ντόρος περί «αποποινικοποίησης του χρήστη», που νεφελωδώς αναπτύχθηκε από κυβερνητικούς κύκλους το τελευταίο χρονικό διάστημα και κατέληγε πρόχειρα και λαϊκιστικά στην μανιχαϊκή θέση «ο χρήστης είτε θα είναι ασθενής ή θα είναι εγκληματίας» – η οποία μεταφράζεται, εντός των προωθούμενων πρακτικών, στην θέση «ο εξαρτημένος είτε θα καταστέλλεται φαρμακευτικά ή θα καταστέλλεται ποινικά». Ο εξαρτημένος, τελικά, «αποποινικοποιείται» με ποινικοποίηση του θεραπευτικού πλαισίου του;
Αναρωτιόμαστε, επίσης, τι εννοούσε ο Υπουργός Υγείας, όταν μιλούσε τον Ιούλιο του 2011 (παρεμπιπτόντως στην ίδια τηλεοπτική εκπομπή, που ξεκίνησε την πρόσφατη επίθεση στο 18ΑΝΩ) για «εξτρεμιστές του χώρου [αντιμετώπισης των εξαρτήσεων]», που μάλιστα τολμούσαν και «επέβαλαν άποψη». Μήπως αυτές οι σκοτεινές δυνάμεις, που αντιστέκονται στην νεοφιλελεύθερη φωτοφάνεια των «μνημονίων» συντριβής της υγείας, δίνουν και «όρκο τιμής» σε καταχθόνια τελετουργικά, πέριξ σάκων με «κλοπιμαία από πλιάτσικο»;
Τέλος, αναρωτιόμαστε, αν οι επιστημονικές έννοιες «θεραπευτικό πλαίσιο», «σχέση θεραπευτή-θεραπευόμενου», «θεραπευτικό απόρρητο», «εποπτεία επιστημονικής ομάδας», «πρόληψη υποτροπής» είναι αποδεκτές ή, καταρχάς, κατανοητές από τους τεχνοκράτες της πολιτικά διορισμένης Διοίκησης του ΨΝΑ και του Υπουργείου Υγείας.
Δια προεκλογικού συγκερασμού, τις απαντήσεις δίνουν οι ίδιοι οι νεοσυντηρητικοί της Υγείας: Ο εξαρτημένος ορίζεται ως άρρωστος εγκληματίας (ή τρομοκράτης) και ο «ειδικός» ως επιστήμονας δεσμοφύλακας (ή χαφιές). Οι δε μονάδες απεξάρτησης δέον όπως εμπνευσθούν από τις πρωτοποριακές οργανωτικές αρχές των στρατοπέδων συγκέντρωσης, που ο Υπουργός Υγείας επιχειρεί να ανασύρει από το χρονοντούλαπο μιας από τις πιο κτηνώδεις περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας, σαν ειδεχθές παράλληλο project χρηματοδοτούμενο από την Ε.Ε.
Δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση πως θα αντισταθούμε σε αυτό το μοντέλο «αντιμετώπισης των εξαρτήσεων». Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους θεραπευόμενους και τους συναδέλφους εργαζομένους του 18ΑΝΩ, στον συλλογικό καθημερινό αγώνα τους για απελευθέρωση από κάθε εξάρτηση, που τα νεοσυντηρητικά «μνημόνια» μανιωδώς σφυρηλατούν πάνω στις συνειδήσεις, τα συναισθήματα, τις ζωές μας.
Με την δουλειά και τους κοινούς αγώνες μας να σπάσουμε τον «όρκο τιμής» των νεοσυντηρητικών εξτρεμιστών στα «μνημόνια» κοινωνικής καταστροφής
Το Δ.Σ. του Σωματείου
Επιστημονικά Υπεύθυνοι των δομών της Μονάδας Απεξάρτησης
18 Άνω, ΨΝΑ
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η
Με αφορμή πρόσφατα δημοσιεύματα και ενέργειες που προσβάλλουν το επιστημονικό μας έργο, την αφοσίωσή μας στον αγώνα για απεξάρτηση αλλά και τη γνωστή σε όλους ανθρωποκεντρική φιλοσοφία της Μονάδας, θα θέλαμε να θυμίσουμε ότι το 18 Άνω διαπνέεται από σταθερές αξίες, αρχές και πλαίσιο, τα είκοσι τρία και πλέον χρόνια λειτουργίας του μέσα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας.
Το 18 Άνω, όλα αυτά τα χρόνια, τολμά να υποστηρίζει και να διεκδικεί καθημερινά και με σθένος την πλήρη, δημόσια και δωρεάν απεξάρτηση από τις ουσίες και να υπογραμμίζει την αξία της θεραπευτικής σχέσης, της ψυχοθεραπείας και της τέχνης, γεγονός που το καθιστά μάχιμο και πρωτοπόρο, σύμφωνα με τα δεδομένα της διεθνούς επιστημονικής εμπειρίας. Να τονίσουμε ότι η ψυχοθεραπεία στην απεξάρτηση ισοδυναμεί με την απελευθέρωση του ατόμου από τον καταναγκασμό της χρήσης αλλά και κάθε συμπεριφοράς που συνδέεται με τη χρήση, κι έχει στόχο την ισότιμη επανεγγραφή και επανένταξή του στην κοινωνία. Επανένταξη, για έναν άνθρωπο που έζησε στο περιθώριο, σημαίνει να ολοκληρώσει τη θεραπεία του και να βρει τη θέση του ως ενεργός πολίτης με άποψη, διεκδίκηση και αγωνιστικότητα. Να καταφέρει δηλαδή να «σπάσει» τα κοινωνικά στερεότυπα που τον θέλουν χαμένο στις ουσίες, παραβάτη, επικίνδυνο.
Ως θεραπευτές με πολύχρονη κλινική εμπειρία, γνωρίζουμε καλά ότι η εξάρτηση ως τρόπος ζωής είναι στενά συνδεδεμένη με την παραβατικότητα. Κυρίως όμως γνωρίζουμε ότι η δύσκολη σχέση των θεραπευόμενων με το Νόμο είναι σημαντικό κομμάτι της ψυχικής επεξεργασίας που θα κάνουν κατά τη διάρκεια της θεραπείας τους προκειμένου να σταθούν ξανά όρθιοι και δυνατοί σε μια δύσκολη κοινωνική πραγματικότητα.
Στο 18 Άνω οι θεραπευτές καθημερινά και συνεχώς υποστηρίζουν τους θεραπευόμενους με υπομονή και κουράγιο ώστε να «κρατηθούν», παρά τα όποια πισωγυρίσματά τους, στο δρόμο της απεξάρτησης και της αλλαγής. Σ΄ αυτήν τη διαδικασία αλλαγής, χρειάζεται μια θεραπευτική ομάδα που να αντέχει, να επεξεργάζεται και να νοηματοδοτεί τα πράγματα, με εργαλείο τη θεραπευτική σχέση και με προϋπόθεση το σεβασμό στο θεραπευόμενο άρα και στο θεραπευτικό απόρρητο, βασική αρχή της ιατρικής, νοσηλευτικής και θεραπευτικής δεοντολογίας.
Προτείνουμε και παρακαλούμε για τη σοβαρότητα στην αντιμετώπιση κάθε γεγονότος που παίρνει δημόσιο χαρακτήρα, αναλογιζόμενοι τη δύσκολη μάχη που δίνουν οι θεραπευόμενοι για τη ζωή τους κόντρα στον ψυχικό και σωματικό θάνατο.
Υπογράφουν:
Ακριβάκης Γιάννης, Ψυχολόγος, Επιστημ. Υπεύθυνος Μ.Ψ.Α.Τ.
Βολυράκη Ελένη, Κοιν. Λειτουργός, Επιστημ. Υπεύθυνη Γ΄ Κοινων. Επανένταξης Μητέρων
Γκότσης Ηρακλής, Νοσηλευτής, Επιστημ. Υπεύθυνος Α΄ Συμβουλευτικού Σταθμού
Ευσταθίου Μάρω, Ειδ. θεραπεύτρια, Επιστημ. Υπεύθυνη Τμήματος Γυναικών
Καρβούνη Θεοδώρα, Κοινωνιολόγος, Επιστημ. Υπεύθυνη Τμ. εφήβων
Κασιδιάρης Γιάννης, Ειδ. Θεραπευτής, Επιστημ. Υπεύθυνος Κέντρου Εμψύχωσης
Κεβόπουλος Σταύρος, Ψυχολόγος, Επιστημ. Υπεύθυνος Α΄Κοινωνικής Επανένταξης
Παπαδή Μαρίνα, Ψυχολόγος, Επιστημ. Υπεύθυνη Σχολείου
Σταυρόπουλος Βασίλης, Ψυχολόγος, Επιστημ. Υπεύθ. Τμ. Προβληματικής Χρήσης Διαδικτύου
Σφηκάκη Μαρία, Ψυχολόγος, Επιστημ. Υπεύθυνη Τμήματος Μητέρων
Σχίζα Μαρία, Ειδ. θεραπεύτρια Επιστημ. Υπεύθυνη Τμήματος Οικογένειας
Υφαντής Δημήτρης, Κοινωνιολόγος, Επιστημ. Υπεύθυνος Τομέα Έρευνας
Φλούδας Γιώργος, Ψυχίατρος, Επιστημ. Υπεύθυνος Τμ. Διατροφικών Διαταραχών
Χλωρού Μαρία, Κοινωνιολόγος, Επιστημ. Υπεύθυνη Β΄ Συμβουλευτικού Σταθμού
Επιστολή απεξαρτημένων “18 ΑΝΩ”
Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΑΠΕΞΑΡΤΗΜΕΝΩΝ….
Με αφορμή τις κατευθυνόμενες επιθέσεις που δέχεται τις τελευταίες ημέρες το δημόσιο και δωρεάν Πρόγραμμα Απεξάρτησης Τοξικομανών 18ΑΝΩ – Ψ.Ν.Α. και την προσπάθεια στοχοποίησης και απαξίωσής του, εμείς οι απεξαρτημένοι θέλουμε να εκφράσουμε την οργή μας. Είμαστε πατέρες, μητέρες, εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές.
Είμαστε σε θέση να γράφουμε αυτό το κείμενο – να εκφράζουμε τις «θέσεις» μας, τη δυσαρέσκειά μας, την πραγματικότητά μας, να συμμετέχουμε, να αντιστεκόμαστε, αποτελώντας ένα υγιές και ζωτικό κομμάτι της κοινωνίας, στηριζόμενοι σε ένα σύστημα αξιών, που διαμορφώθηκε μέσα από τη θεραπευτική μας διαδικασία.
Δεν θα είμαστε ζωντανοί, δεν θα είμαστε αξιοπρεπείς, εάν δεν είχαμε ενταχθεί στο Πρόγραμμα Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ και δεν το είχαμε ολοκληρώσει. Μέσα από αυτή, τη θεραπευτική διαδικασία, πήραμε απόσταση από κάθε είδους παραβατικές συμπεριφορές.
Είμαστε εξοργισμένοι στο άκουσμα της «διαπραγμάτευσης» και της άρσης του «θεραπευτικού απορρήτου», το οποίο αποτελεί την βασική παράμετρο του «θεραπευτικού μας συμβολαίου» κατά την ένταξή μας σε οποιοδήποτε πρόγραμμα απεξάρτησης. Το «θεραπευτικό απόρρητο» είναι αυτό που μας κάνει να εμπιστευτούμε, να χτίσουμε μια «σχέση» με τον θεραπευτή μας, να μείνουμε καθαροί.
Αναρωτιόμαστε γιατί το «θεραπευτικό απόρρητο» μετονομάζεται σε «όρκο σιωπής», αφού για εμάς είναι τόσο πολύ σημαντικό.
Δηλώνουμε την συμπαράστασή μας, εμείς οι απεξαρτημένοι, οι οικογένειές μας, οι φίλοι μας στη Μονάδα Απεξάρτησης Τοξικομανών 18 ΑΝΩ και στη Διευθύντρια Μάτσα Κατερίνα. Θα είμαστε σύμμαχοι σε κάθε προσπάθεια της «ευρύτερης οικογένειάς» μας να αντιμετωπίσει τις όποιες επιθέσεις προς τα στεγνά προγράμματα.
Οι απεξαρτημένοι του 18ΑΝΩ
Δημοσίευση σχολίου