καλεί σε νέα συνάντηση, την Παρασκευή 17 Μαϊου, στις 7:00 το απόγευμα,
στα γραφεία της Προλεταριακής Σημαίας (Εμμ. Μπενάκη 43, 5ος όροφος),
προκειμένου να συζητήσει τις παραπέρα ενέργειές της
μετά και το πόρισμα της Επιθεώρησης Εργασίας.
Το πόρισμα της Επιθεώρησης Εργασίας:
Με βάση τα εκτεθέντα από τα μέρη η υπηρεσία δεν θα ήθελε σε καμία περίπτωση να συνδεθεί η απόλυση του προσφεύγοντα με την εν γένει συνδικαλιστική του δράση και την παράστασή του ως μάρτυρας σε δίκη υπέρ συναδέλφου του και καλεί την εταιρεία, στα πλαίσια της καλής πίστης και της χρηστής άσκησης διοίκησης, να επανεξετάσει το θέμα της καταγγελίας σύμβασης εργασίας του προσφεύγοντα, με προοπτική την επίλυσή του.
Σε κάθε περίπτωση, επειδή το ζήτημα χρήζει περαιτέρω διερεύνησης, μαρτύρων και λοιπών αποδείξεων, αποτελεί αντικείμενο πολιτικών δικαστηρίων.
Γνωρίζεται στον προσφεύγοντα, εάν και εφόσον επιθυμεί περαιτέρω ενέργειες από την υπηρεσία, δύναται να επανέλθει με νέα δήλωσή του.
Ο Επιθ/της Εργασίας
Η απάντηση του Κ. Μπεκιάρη:
ΥΠΟΜΝΗΜΑ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΠΕΚΙΑΡΗ
Αθήνα 13 Ιουλίου 2009
Μετά από την ανάγνωση του υπομνήματος της εταιρείας «Φωτόλιο & Τύπικον» την οποία θεωρώ απαράδεκτη και προσβλητική τόσο ως προς το ύφος όσο και ως προς το περιεχόμενο θα ήθελα πολύ σύντομα να επισημάνω κάποια ζητήματα.
1. Θεωρώ απαράδεκτη και εντελώς ενδεικτική του τρόπου αντιμετώπισης της εταιρείας προς οποιονδήποτε εργαζόμενο τολμήσει να έρθει σε αντιπαράθεση μαζί της διεκδικώντας τα δικαιώματά του, την αναφορά στο πρόσωπό μου με όρους όπως «ενορχηστρωμένη» εκστρατεία σε βάρος της και «ηθική αυτουργία» σε «επίθεση» και «εκφοβισμό». Αναφορές όπως αυτές αποτελούν ευθεία απειλή προς το πρόσωπό μου και την άσκηση του δικαιώματός μου να υπερασπιστώ τη θέση εργασίας από την οποία απολύθηκα για λόγους αντεκδίκησης όπως έχω αναφέρει.
2. Τα «πραγματικά γεγονότα» στα οποία αναφέρεται η διοίκηση της επιχείρησης δεν αποτελούν παρά μία σειρά ψευδών και ανακριβειών την οποία επισημαίνει και η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στο συνημμένο σημείωμά της.
3. Το γεγονός ότι η διοίκηση της επιχείρησης θεωρεί δεκάδες εργαζόμενους και εκλεγμένους συνδικαλιστές που πρόστρεξαν σε συμπαράσταση προς το πρόσωπό μου υποχείριά μου, αποδεικνύει την πραγματικά απαξιωτική της τοποθέτηση απέναντι στο συνδικαλισμό, την εργατική αλληλεγγύη και τους εργατικούς αγώνες.
4. Κανένα ανώνυμο ή ανυπόγραφο κείμενο δεν διακινήθηκε ποτέ στους χώρους της εταιρείας ή μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Το ότι δεν αναγνωρίζει η εταιρεία την έννοια της εργατικής συλλογικότητας είναι και αυτό δείγμα της απαξίωσης του εργατικού συνδικαλισμού. Γιατί τόσο τα κείμενα της Ταξικής Πορείας (παράταξης στην οποία ανήκω και της οποίας το κείμενο εσκεμμένα παρατίθεται ανυπόγραφο στο Σχετ. 2 του υπομνήματος της εταιρείας) όσο και της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης είχαν πάντα την υπογραφή των συλλογικοτήτων αυτών.
5. Τα μόνα κείμενα που προσυπογράφω (καθώς μου ζητήθηκε η άδεια πριν τη δημοσίευσή τους) είναι τα κείμενα της Ταξικής Πορείας και της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης. Οποιοδήποτε άλλο κείμενο παρουσιάζει η επιχείρηση ενδέχεται να περιέχει ανακρίβειες οι οποίες αφορούν αυτόν που το συνέταξε.
6. Θεωρώ εντελώς προσχηματική την αιτιολογία που παρουσιάζει -εκ των υστέρων- η διοίκηση της επιχείρησης για την απουσία της από την τριμερή συνάντηση στα γραφεία της υπηρεσίας σας την 1η Ιουλίου. Πέρα από το γεγονός ότι θεωρώ εντελώς ψευδή τα όσα αναφέρει περί δήθεν «απειλών» που δέχτηκε κατά την επίσκεψη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στην επιχείρηση στις 29 Ιουνίου 2009, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της ουδέποτε ανέφερε ως αιτία της απουσίας εκπροσώπων της εταιρείας «φοβία» για τη ζωή τους όπως ψευδώς ισχυρίζεται η διοίκηση της επιχείρησης στο υπόμνημά της.
Πιστεύω ότι η πραγματική αιτία ήταν η προσπάθεια απαξίωσης του προσώπου μου, της καταγγελίας μου, καθώς και της ίδιας της διαδικασίας.
7. Η διοίκηση της επιχείρησης συνεχίζει τα ολισθήματά της προσπαθώντας να εμπλέξει τους υπόλοιπους εργαζόμενους στην αντιπαράθεσή της μαζί μου. Το γεγονός ότι προσκομίζει ενυπόγραφη δήλωση όλων σχεδόν των εργαζομένων και στελεχών της επιχείρησης αποδεικνύει το κλίμα έμμεσου ή άμεσου εκφοβισμού που επικρατεί όλο αυτό το διάστημα στην επιχείρηση. Κλίμα που επιτείνεται από τις τρεις απολύσεις που έκανε στις 29 Μαΐου, καθώς από τη συνεχή κινδυνολογία για το μέλλον της επιχείρησης.
Αντίστοιχο ακριβώς κλίμα είχε επιχειρήσει να δημιουργήσει όταν ανακοίνωσα στη διοίκηση της επιχείρησης την απόφασή μου να καταθέσω υπέρ του απολυμένου συναδέλφου μου Χρ. Γιακμουλίδη το Μάρτιο του 2007, όπου η διοίκηση της επιχείρησης απαίτησε από τους συναδέλφους να παραστούν ως σιωπηροί μάρτυρες υπέρ της στο δικαστήριο με πληρωμένο μεροκάματο και έξοδα μετακίνησης. Αντίστοιχου τύπου κινδυνολογίες είχε επικαλεστεί και τότε προκειμένου να «πείσει» τους συναδέλφους να πάρουν το μέρος της.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε σχέση με την επίσκεψη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης τοποθετούνται και συνάδελφοι που λόγω ωραρίου δεν βρίσκονταν καν στην επιχείρηση.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι οι συνάδελφοι επικαλούνται «την εργασιακή τους ηρεμία» για την οποία η εταιρεία «κάνει ότι είναι δυνατό γι’ αυτό», ενώ έχουν ήδη γίνει τρεις απολύσεις και επαπειλούνται κι άλλες(!!!) και ενώ η διοίκηση της επιχείρησης για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα βρισκόταν σε καθημερινές συσκέψεις οι οποίες είχαν δικαιολογημένα δημιουργήσει αίσθημα ανησυχίας και αγωνίας στους συναδέλφους και των οποίων το περιεχόμενο η διοίκηση της επιχείρησης αρνούνταν να αποκαλύψει. Οι καθησυχασμοί της του τύπου «μην ανησυχείτε» «είμαστε όλοι μια οικογένεια» κατέληξαν σε τρεις απολύσεις!!!
Επομένως, θεωρώ το εν λόγω κείμενο υπογραφών προϊόν του κλίματος φόβου που επικρατεί ανάμεσα στους συναδέλφους. Εξάλλου, οι συνάδελφοι είδαν πώς αντιμετώπισε όλο αυτό το διάστημα η εταιρεία εμένα και την επιλογή μου να υπερασπιστώ το συνάδελφό μου Χρ. Γιακμουλίδη.
8. Είναι δικαίωμα των άλλων δύο απολυμένων συναδέλφων να διατηρούν ό,τι είδους σχέσεις επιθυμούν με μια εταιρεία η οποία τους απέλυσε χωρίς προειδοποίηση και με την αιτιολογία ότι έχουν μικρότερες ανάγκες από τους υπόλοιπους εργαζόμενους!!! Ωστόσο, είναι δικό μου δικαίωμα να αμφισβητήσω τις προθέσεις και τις δικαιολογίες της εταιρείας και να υπερασπιστώ την εργασία μου και την επιλογή μου να υπερασπιστώ το συνάδελφό μου Χρ. Γιακμουλίδη. Σε καμία περίπτωση, όπως φαίνεται και από την τοποθέτησή μου στην υπηρεσία σας, δεν ανέλαβα το ρόλο του «αυτόκλητου υπερασπιστή» κανενός ή μίλησα για λογαριασμό του.
9. Την άγνοια της συνδικαλιστικής μου ιδιότητας είχε επικαλεστεί ξανά η διοίκηση της επιχείρησης όταν εκδικαζόταν η υπόθεση της απόλυσης του Χρ. Γιακμουλίδη. Τότε, αποκαλύφθηκε ότι η Πανελλαδική Ένωση Λιθογράφων στης οποίας το Δ.Σ. είχα εκλεγεί κατά την περίοδο Μαΐου 2004-Μαΐου 2006 είχε ενημερώσει -με επιστολή της- τη διοίκηση της επιχείρησης αμέσως μετά την εκλογή μου!
Σήμερα, η επιχείρηση αρνείται την οποιαδήποτε συνδικαλιστική ιδιότητα ή δράση μου στην επιχείρηση. Προφανώς, προσπαθεί να αποκρύψει το γεγονός ότι ήταν διαρκές μου μέλημα η ενημέρωση των συναδέλφων μου γύρω από τις πολιτικές και συνδικαλιστικές εξελίξεις, για τις δραστηριότητες του κλαδικού σωματείου μας, καθώς και το γεγονός ότι επανειλημμένα έθετα υποψηφιότητα στις εκλογές του σωματείου, γεγονός που οδήγησε και στην εκλογή μου ως αντιπροσώπου στο επερχόμενο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Αθήνας. Όλα αυτά τα γνώριζε πολύ καλά η διοίκηση της επιχείρησης η οποία φρόντιζε και φροντίζει να παρακολουθεί κάθε κίνηση των εργαζομένων της.
10. Το μέγεθος των ψευδών της διοίκησης της επιχείρησης αποδεικνύει και η δήλωσή της ότι «είναι θέμα εάν έχει πατήσει έστω και μία φορά ο προσφεύγων στη ζωή του» αναφερόμενη στο βιβλιοδετείο. Γνωρίζει πολύ καλά η διοίκηση της επιχείρησης ότι στο βιβλιοδετείο δεν πήγαινα μόνο με δική μου πρωτοβουλία προκειμένου να ενημερώνω τους συναδέλφους, αλλά και με δική της παρότρυνση για παρακολούθηση εργασιών ή και για εκτέλεση εργασιών όταν υπήρχε υπερβολικός φόρτος εργασίας εκεί (πράγμα που καλούνταν να κάνουν, ακόμη συχνότερα, και οι υπόλοιποι συνάδελφοι του ατελιέ).
11. Από τους ισολογισμούς που κατέθεσε η επιχείρηση προκύπτει ξεκάθαρα ότι πρόκειται για μία κερδοφόρα επιχείρηση χωρίς πρόβλημα ρευστότητας. Αυτό εξάλλου αποδεικνύουν και οι σημαντικότατες επενδύσεις σε τεχνολογικό εξοπλισμό οι οποίες έγιναν μόλις πέρυσι -το 2008- και οι οποίες -εκτός των άλλων- οδήγησαν και στην αναβάθμιση και επέκταση του βιβλιοδετείου. Επομένως, οι όποιες αναφορές σε οικονομική δυσπραγία της επιχείρησης αποτελούν φτηνές δικαιολογίες.
12. Για το αν μου αφαιρέθηκε ή όχι ο λόγος στη σύσκεψη που έγινε πριν το Πάσχα του 2009, τρανή απόδειξη αποτελεί η συνάντηση που είχαμε ο κ. Μητράκας, ο εκπρόσωπος της διοίκησης της Πανελλαδικής Ένωσης Λιθογράφων κ. Αθ. Μάστακας και εγώ, αμέσως μετά την απόλυσή μου, και στην οποία ο κ. Μητράκας -μιλώντας για την αναφορά μου στην εν λόγω σύσκεψη- είπε «σιγά να μην σε άφηνα να πας την κουβέντα εκεί που ήθελες εσύ».
Με βάση όλα τα προηγούμενα, αλλά και την όλη έκβαση της διαδικασίας στην υπηρεσία σας, θεωρώ ότι επιβεβαιώνεται πλήρως η εκδικητικότητα της εταιρείας προς το πρόσωπό μου και αποκαλύπτεται ότι αυτή ήταν η πραγματική αιτία της απόλυσής μου.
ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Ως μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης που συστήθηκε για την ανάκληση της απόλυσης του συναδέλφου μας και συνδικαλιστή Κώστα Μπεκιάρη από την εταιρεία γραφικών τεχνών «Φωτόλιο & Τύπικον», ως εργαζόμενοι και συνδικαλιστές, θέλουμε να εκφράσουμε την αγανάκτησή μας για τον απαράδεκτο, ψευδή και υποτιμητικό τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει η διοίκηση της επιχείρησης τόσο την επίσκεψη της Πρωτοβουλίας στο χώρο της επιχείρησης όσο και την ίδια τη συγκρότησή της.
1) Η επίσκεψη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στο χώρο της εταιρείας το πρωί της Δευτέρας 29 Ιουνίου 2009 όχι μόνο δεν είχε κανένα από τα χαρακτηριστικά με τα οποία την περιγράφει το υπόμνημα της εταιρείας, αλλά τα ακριβώς αντίθετα. Συγκεκριμένα, καμία «έφοδος» ή «βίαιη είσοδος» δεν συνέβη. Μάλιστα, στο χώρο του τυπογραφείου, όπου βρήκαμε την πόρτα κλειδωμένη, χτυπήσαμε και αφού ενημερώσαμε για το ποιοι ήμασταν και για ποιο σκοπό ήμασταν εκεί, μας επιτράπηκε η είσοδος στο χώρο του τυπογραφείου. Το μοίρασμα της ανακοίνωσης (που κατατέθηκε και προς την υπηρεσία σας) μοιράστηκε σε όσους εργαζόμενους ήταν παρόντες χωρίς την παραμικρή αντίδραση από αυτούς και χωρίς καμία πίεση εκ μέρους μας ή ένδειξη ανησυχίας ή φόβου από αυτούς. Σε όσα γραφεία δεν υπήρχαν εργαζόμενοι αφήσαμε απλώς τις προκηρύξεις. Τα όποια προβλήματα προέκυψαν, προέκυψαν με αποκλειστική ευθύνη στελέχους της εταιρείας ο οποίος μόλις φτάσαμε στους χώρους των γραφείων άρχισε να φωνάζει με οργίλο τρόπο, να μας προσβάλει και να απειλεί ότι θα φωνάξει την αστυνομία, παρά το ότι είχε αντιληφθεί ότι ο μοναδικός σκοπός μας ήταν να ενημερώσουμε τους συναδέλφους μας.
Ενδεικτικό για το κλίμα της επίσκεψής μας αλλά και την υποδοχή από τους εργαζόμενους της εταιρείας ήταν το ότι στο χώρο του βιβλιοδετείου τον οποίο επισκέφτηκε κλιμάκιο της Πρωτοβουλίας την ίδια ώρα, το κλίμα ήταν φιλικότατο από τους εργαζόμενους και δεν προέκυψε κανένα απολύτως πρόβλημα.
Είναι σαφές ότι για την όποια ένταση δημιουργήθηκε κατά την επίσκεψη στην επιχείρηση αποκλειστικός υπεύθυνος είναι το εν λόγω στέλεχος της επιχείρησης και ότι οι μόνες απειλές που ακούστηκαν προήλθαν από τον ίδιο και από κανέναν άλλο.
Θεωρούμε υπεκφυγές που αγγίζουν το όριο της γελοιότητας και οι οποίες προσβάλλουν τόσο εμάς όσο και την υπηρεσία σας, τις αιτιάσεις που προβάλλονται στο υπόμνημα της επιχείρησης για την απουσία τους από την τριμερή συνάντηση της 1ης Ιουλίου 2009 στα γραφεία της υπηρεσία σας. Αιτιάσεις που ουδέποτε αναφέρθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της επιχείρησης κατά τη διάρκεια της τριμερούς συνάντησης και οι οποίες προφανώς επινοήθηκαν εκ των υστέρων.
Αντίθετα, θεωρούμε ότι αιτία της απουσίας εκπροσώπων της εταιρείας ήταν η διάθεση απαξίωσης της καταγγελίας του απολυμένου συναδέλφου, καθώς και της ίδιας της διαδικασίας, στην οποία -παρότι την γνώριζε ένα μήνα νωρίτερα- έστειλε πληρεξούσιο δικηγόρο ο οποίος δήλωσε ελλιπή γνώση της υπόθεσης και αδυναμία τοποθέτησης!
2) Κλίμα έντασης, φόβου και ανησυχίας προς τους εργαζόμενους της επιχείρησης δημιούργησε προφανώς η ίδια η επιχείρηση, γεγονός που φαίνεται και από το κείμενο που υπογράφουν οι εργαζόμενοι της επιχείρησης αυτής. Είναι χαρακτηριστικό ότι το κείμενο, που αναφέρεται σε δήθεν «παράνομη εισβολή» και «διατάραξη της εργασιακής ηρεμίας», υπογράφεται τόσο από εργαζόμενους που εκείνη την ώρα δεν βρίσκονταν στο χώρο εργασίας (εξ ου και τα κενά γραφεία που αναφέραμε προηγουμένως) όσο και από εργαζόμενους του βιβλιοδετείου με τους οποίους δεν υπήρξε η παραμικρή αντιπαράθεση (αλλά το αντίθετο, όπως ήδη αναφέραμε) και οι οποίοι δεν ήταν καν παρόντες στη φραστική επίθεση που δεχτήκαμε από το προαναφερθέν στέλεχος της επιχείρησης.
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι το εν λόγω κείμενο υπογράφτηκε καθ’ υπαγόρευση της διοίκησης της εταιρείας.
3) Η όλη επίσκεψη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στους χώρους της επιχείρησης διήρκεσε το πολύ 10 με 15 λεπτά της ώρας και θα διαρκούσε λιγότερο εάν δεν είχαμε δεχτεί την απρόκλητη επίθεση του προαναφερθέντος στελέχους της επιχείρησης. Επομένως, οι οποιεσδήποτε αναφορές σε «κατάληψη» ή «διακοπή της παραγωγικής διαδικασίας» είναι πέρα για πέρα ψευδείς.
4) Θεωρούμε υποτιμητική για κάθε εργαζόμενο αλλά και για το ίδιο το συνδικαλιστικό κίνημα, την αναφορά της εταιρείας σε «ενορχηστρωμένη» εκστρατεία εκ μέρους του συναδέλφου Κ. Μπεκιάρη. Αποτελεί προσβολή για καθέναν από εμάς που συγκροτήσαμε την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης (πολλοί εκ των οποίων εκπροσωπούμε εργατικά σωματεία και ομοσπονδίες) και αποτελεί απόδειξη για την πραγματικά εχθρική και απαξιωτική άποψη που έχουν οι εκπρόσωποι της συγκεκριμένης εταιρείας για τον εργατικό συνδικαλισμό και για τις αξίες της εργατικής αλληλεγγύης!
5) Τα περί ανωνυμίας και ανυπόγραφων κειμένων που καταλογίζει η επιχείρηση προς την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης διαψεύδονται πλήρως από την παρουσία των ίδιων των μελών της ενώπιον της υπηρεσίας σας, καθώς και από το ενυπόγραφο αντίγραφο της ανακοίνωσης που κατατέθηκε κατά τη διάρκεια της τριμερούς συνάντησης την 1η Ιουλίου.
6) Θεωρούμε ταξικό μας καθήκον και συνδικαλιστική μας υποχρέωση την υπεράσπιση του δικαιώματος κάθε εργαζομένου στη δουλειά και τον ελεύθερο συνδικαλισμό. Η έκφραση της εργατικής αλληλεγγύης και της συμπαράστασης σε κάθε εργαζόμενο που απολύεται αποτελούν στοιχεία του ελεύθερου συνδικαλισμού και η συγκρότηση της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης έγινε σε αυτήν ακριβώς τη βάση.
Επιπλέον, στην παρούσα φάση θεωρούμε υποχρέωσή μας να καταγγείλουμε απολύσεις που γίνονται στο όνομα της οικονομικής κρίσης. Πρώτον, διότι οι εργαζόμενοι δεν ευθύνονται στο ελάχιστο για την κρίση αυτή και, δεύτερον, διότι οι απολύσεις αυτές στρέφονται ενάντια στο σύνολο των εργαζομένων δημιουργώντας κλίμα φόβου και αγωνίας.
Πόσω μάλλον όταν γίνονται από μία επιχείρηση που -όπως η ίδια παραδέχεται- έχει επενδύσει υψηλά χρηματικά ποσά σε μηχανήματα (και μάλιστα πολύ πρόσφατα, το 2008, όπως προκύπτει από τους ισολογισμούς που παραθέτει) και η οποία σήμερα καλεί τους εργαζόμενους να πληρώσουν με τις δουλειές τους τις επενδύσεις αυτές.
Ως εκ τούτου θεωρούμε άστοχες τις δηλώσεις των άλλων δύο απολυμένων συναδέλφων της εταιρείας «Φωτόλιο & Τύπικον», αφού δεν αποτελέσαμε ποτέ αυτόκλητους υπερασπιστές κανενός.
7) Τα πολιτικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα δεν τίθενται στην κρίση κανενός εργοδότη, αλλά ούτε και οποιουδήποτε φοβισμένου ή παραπλανημένου εργαζόμενου. Το δικαίωμα στην ενημέρωση, στη διαμαρτυρία και στον αγώνα δεν δικαιούται να το κρίνει κανείς εργοδότης, έστω και αν το κάνει χρησιμοποιώντας τους εργαζόμενους.
Από αυτή τη σκοπιά, κάθε "αυθόρμητη" δήλωση υποταγής που αποσπάται από τους εργαζόμενους (όπως παλιότερα ενάντια στο συνάδελφο Χ. Γιακμουλίδη που δικαιώθηκε από τα δικαστήρια) δεν αναδεικνύει παρά το μέγεθος της οικονομικής τρομοκρατίας που συνεπάγονται οι απολύσεις στην εταιρεία "Φωτόλιο & Τύπικον".
8) Κλείνοντας θα θέλαμε να επισημάνουμε ξανά ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει η εν λόγω εταιρεία τη συνδικαλιστική δράση της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης αποτελεί σαφή πλέον απόδειξη για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε και το συνάδελφο Κώστα Μπεκιάρη μετά την τιμητική για τον ίδιο απόφασή του να υπερασπιστεί τον απολυμένο συνάδελφό του Χ. Γιακμουλίδη το Μάρτιο του 2007.
Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου