26 Οκτ 2010

«Όταν ο θάνατος ενός ανθρώπου γίνεται απλά μια χαραμάδα στην καθημερινότητα της κοινωνίας:
ακρωτηριάζοντας το Ε.Σ.Υ.»

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΔΑΜΙΔΗΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Ε.Σ.Υ. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΞΑΝΘΗΣ
ΒΡΑΒΕΥΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ
Αν το έζησες είτε ο ίδιος προσωπικά, είτε μέσω κάποιου δικού σου, τότε σίγουρα καταλαβαίνεις ότι: όταν η αρρώστια σε έχει διαλύσει, όταν η αγωνία σου κορυφώνεται, η ποιότητα της ζωής σου καθορίζεται όχι μόνο από την επιτυχία ή όχι της θεραπείας αλλά και από λεπτομέρειες όπως η αναμονή για να εξεταστείς ή για να μπεις στο χειρουργείο. Για σένα ο θάνατος και η αρρώστια δεν αποτελεί απλά και μόνο μια χαραμάδα στην καθημερινότητα της ζωής με το Δ.Ν.Τ. Το ερώτημα είναι αν το καταλαβαίνουν και όσοι δεν το έχουν ακόμα βιώσει.
Σήμερα μετά από 27 χρόνια άσκησης της ιατρικής πρέπει να ομολογήσω ότι κάθε απώλεια αρρώστου πληγώνει το είναι μου, έτσι σιγά-σιγά γεμίζω πληγές ασκώντας την ιατρική. Όταν τις αγγίζεις πονάνε. Όταν όμως σε εμποδίζουν να προσφέρεις αυτά που μπορείς, τότε ό πόνος είναι καθολικός και μια κραυγή βγαίνει από μέσα σου «ΟΧΙ!!!». Όταν σε εμποδίζουν να θεραπεύσεις τον ανασφάλιστο μετανάστη που πάσχει από επιληψία, το άπορο παιδί που χρειάζεται ειδικά θεραπευτικά γάλατα, τη γιαγιά με το κάταγμα που περιμένει στην αναμονή, τότε πρέπει να εξεγερθείς. Τότε έχεις χρέος να εξεγερθείς ενάντια σε κάθε λογική μετατροπής της υγείας σε εμπόρευμα, να εξεγερθείς ενάντια σε κάθε αξιολόγηση της υγείας με λογιστικά κριτήρια, να εξεγερθείς ενάντια στα συμφέροντα των μονοπωλίων της υγείας που άλλοτε προωθούν την εγκατάλειψη του θηλασμού, άλλοτε πιέζουν σε άχρηστη και επιζήμια για την υγεία υπερκατανάλωση φαρμάκων και άλλοτε στον αποκλεισμό ολόκληρων κοινωνικών ομάδων από το σύστημα υγείας.  
Αν δεν θεωρείς και εσύ το θάνατο του άλλου μια χαραμάδα στην καθημερινότητά σου, τότε πρέπει να εξεγερθείς όταν (στο νοσοκομείο Ξάνθης) για παράδειγμα :
·         Δεν επετράπη σε παιδί ανασφάλιστου μετανάστη με επιληπτικούς σπασμούς διαρκείας 2 ωρών ούτε να διακομιστεί για διερεύνηση από  παιδονευρολόγο σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, ούτε να γίνει μαγνητική. «Ήταν ανασφάλιστο και οι ανασφάλιστοι δεν πρέπει να πατάνε το πόδι τους στο νοσοκομείο»!! Τι και αν οι 5 νοσηλείες του σε 3 μήνες λόγω σπασμών κόστισαν = 1.200 ευρώ, έναντι 250 της μαγνητικής!. Ακόμα και λογιστικά το νοσοκομείο ζημιώθηκε. Όμως στόχος δεν ήταν η «οικονομία» αλλά ο αποκλεισμός των ανασφάλιστων (σήμερα οι μετανάστες, αύριο οι άνεργοι, μεθαύριο όσοι δεν θα έχουν να πληρώνουν) από το Ε.Σ.Υ.   
·          Όλος ο χειρουργικός τομέας έχει παραλύσει λόγω έλλειψης αναισθησιολόγων. Τα προγραμματισμένα χειρουργεία είναι πλέον σπάνια. Είναι χαρακτηριστικό ότι η ορθοπεδική κλινική από 20-25 ασθενείς που είχε καθημερινά, τώρα έχει 1-2!! Αλλά και από τα επείγοντα χειρουργεία, μόνο τα άκρως απειλητικά για τη ζωή υπάρχει δυνατότητα να χειρουργηθούν άμεσα: Ηλικιωμένη με σοβαρό κάταγμα περίμενε 15 μέρες για να χειρουργηθεί!!
·         Ενώ οι 3 αναισθησιολόγοι του νοσοκομείου δεν φτάνουν να καλύψουν με εφημερίες ολόκληρο το μήνα, καλούνται να κλωνοποιηθούν: και αφ’ ενός μεν να συνοδεύουν ασθενείς με το ασθενοφόρο στη Θεσσαλονίκη και την ίδια στιγμή να δώσουν νάρκωση σε άλλο ασθενή στο χειρουργείο!! Χαρακτηριστικές 2 περιπτώσεις: στην Α΄ διώκεται πειθαρχικά ο μοναδικός εφημερεύων αναισθησιολόγος επειδή γιατί δεν εγκατέλειψε την εφημερία για να συνοδεύσει ασθενή, στη Β΄ έγινε ακριβώς το ανάποδο, όταν με  εντολή του διοικητή συνόδευσε τον ασθενή και εγκατέλειψε την εφημερία, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει αναισθησιολόγος να δώσει νάρκωση σε επείγον περιστατικό που προσήλθε κατά την απουσία του.
·         Σε 2 τουλάχιστον σοβαρά παιδιατρικά περιστατικά δόθηκε μικρότερη από την αναγκαία δόση φαρμάκου, γιατί το νοσοκομείο δεν είχε αρκετό!! (φάρμακο που δεν κυκλοφορεί εκτός νοσοκομείου και που  δεν υπήρχε χρόνος να γίνει  προμήθεια από άλλο νοσοκομείο).
·         Από τον Ιούνιο το νοσοκομείο δεν έχει βιβλιάρια Υγείας για τα νεογέννητα (δόθηκαν 130 ενώ γεννήθηκαν 400)!!. Οι γιατροί  γράφουν τις πολύτιμες πληροφορίες που αφορούν τις συνθήκες τοκετού και το ιστορικό των πρώτων ημερών του παιδιού σε πρόχειρο χαρτί. Το χαρτί χάνεται πιο εύκολα από το βιβλιάριο. 
·         Κατά περιόδους υπάρχουν ελλείψεις σε νοσοκομειακό υλικό: άλλοτε λείπουν 5άρες σύριγγες, άλλοτε 10άρες, άλλοτε νεογνικοί φλεβοκαθετήρες, άλλοτε κάποια μεγέθη ουροκαθετήρων, άλλοτε ορισμένοι ρινογαστρικοί σωλήνες, άλλοτε μπουκαλάκια για εργαστηριακές εξετάσεις… Άντε τώρα να πάρεις αίμα με 2,5άρα σύριγγα ή να κάνεις ενδομυϊκή ένεση των 4 cc με 2,5άρα σύριγγα, να χρειάζεται να τρυπήσεις τον άρρωστο 2 φορές. Ή πώς να βάλεις ορό σε μικρό βρεφάκι με φλεβοκαθετήρα φαρδύτερο από τη φλέβα του;  Έτσι βρέφος διακομίστηκε στην Αλεξ/λη μόνο και μόνο για να τοποθετηθεί ορός!!
·         Εδώ και μήνες υπάρχει έλλειψη κόκκινου λευκοπλάστη με αποτέλεσμα να μην μπορούν να στερεωθούν τραχειοσωλήνες, ρινογαστρικοί καθετήρες κ.α. Το αστείο δε της υπόθεσης είναι ότι το προσωπικό, στην προσπάθειά του να λύσει το πρόβλημα, αναγκάζεται να χρησιμοποιεί άλλα υλικά που και ακριβότερα είναι και δεν είναι τα πλέον κατάλληλα για την περίπτωση.
·         Καθημερινά δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν τα 2/3 των τακτικών ραντεβού του οφθαλμίατρου που προσέρχονται για γυαλιά, γιατί λείπει εδώ και μήνες ένας φακός των 1.000 ευρώ από το ειδικό μηχάνημα μέτρησης των γυαλιών.
·         Στα χειρουργεία δεν υπάρχουν αιμοστατικές κομπρέσες!!
·         Στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης οι γιατροί αναγκάστηκαν να αγοράσουν βαμβάκι από το σούπερ-μάρκετ!!
·         Το Ι.Κ.Α. με έγγραφό του κρίνει ότι συμφέρει οικονομικά ο ακρωτηριασμός του ποδιού των διαβητικών και όχι η χορήγηση ειδικών υποδημάτων για την πρόληψή του!! Αύριο θα μας πούνε ότι συμφέρει περισσότερο να αφήνουμε τους ασθενείς να πεθαίνουν παρά να τους θεραπεύουμε!! Ή μήπως με τον τρόπο τους το λένε καθημερινά;  

Τι άλλο παρά ακρωτηριασμός του ΕΣΥ είναι τα παραπάνω; Βήμα βήμα τα  νοσοκομεία αποψιλώνονται και υποβαθμίζονται. Αυτό που χαρακτηρίζει σήμερα τα νοσοκομεία της επαρχίας είναι: α) οι μόνιμες ελλείψεις σε προσωπικό, β) οι κυλιόμενες ελλείψεις σε υγειονομικό υλικό και φάρμακα, γ) η άρνηση παροχής υπηρεσιών σε ανασφάλιστους με συνέπεια τη ριζική υποβάθμιση των νοσοκομείων. Η ταμπέλα μπορεί να εξακολουθήσει να λέει Νοσοκομείο, αλλά θα  παρέχει υπηρεσίες Κέντρου Υγείας ή αγροτικού ιατρείου. Είναι άλλωστε γνωστό ότι ο βουλευτής επικρατείας του  ΠΑΣΟΚ, γιατρός και καθηγητής πολιτικών της υγείας  κ. Ηλίας Μόσιαλος, έχει εισηγηθεί το κλείσιμο ορισμένων νοσοκομείων ή, σε άλλες περιπτώσεις, τη συγχώνευσή τους ή την υποβάθμισή τους σε Κέντρα Υγείας. Ο  πρόσφατος νόμος της Ξενογιαννακοπούλου κάνει ρητή αναφορά σ' αυτή τη δυνατότητα (παρ1 άρθρο 7). Ο δε Καλλικράτης” προβλέπει: α) το πέρασμα των Κέντρων Υγείας στους Δήμους, των δε νοσοκομείων με λιγότερα από 400 κρεβάτια (όλα τα επαρχιακά) στις περιφέρειες, ενώ μόνο τα άνω των 400 κρεβατιών και τα Πανεπιστημιακά παραμένουν κρατικά β) αντιμετωπίζει τις μονάδες υγείας ως επιχειρήσεις που πρέπει να έχουν κέρδη!! Ένα νοσοκομείο για να έχει κέρδη θα πρέπει να χρεώνει στα ταμεία 5πλάσια τιμή υπηρεσιών από τη σημερινή (αυτό είναι το πραγματικό κόστος για τις υπηρεσίες που παρέχονται σήμερα). Τότε σε 1 μήνα θα πάψουν να υπάρχουν ταμεία. Ο δεύτερος τρόπος είναι η πλήρης υποβάθμιση των παρεχόμενων υγειονομιών υπηρεσιών, ο αποκλεισμός των ανασφάλιστων, η γενναία συμμετοχή των ασθενών στα έξοδα (εξέταστρα, νοσήλια, φάρμακα). Με λίγα λόγια, μόνο όποιος θα έχει να πληρώσει θα απολαμβάνει σωστή φροντίδα και όποιος αντέξει. Τον τρίτο δρόμο μάς τον δείχνει η εμπειρία άλλων χωρών (Αγγλία, Γερμανία). Όποιο νοσοκομείο δεν έχει κέρδη πωλείται σε ιδιώτη και το προσωπικό απολύεται και ξαναπροσλαμβάνεται το 50% με ατομικές συμβάσεις. Δηλαδή με τη μια ή άλλη μορφή ιδιωτικοποίηση της υγείας και όποιος ζήσει έζησε, οι άλλοι είναι μια μικρή χαραμάδα στην καθημερινότητα.

Σαν άλλοθι η κυβέρνηση επικαλείται τις ρεμούλες με τις προμήθειες υλικών και επιρρίπτει την ευθύνη και τη ρετσινιά του κλέφτη στο προσωπικό των νοσοκομείων (γιατρούς και νοσηλεύτριες). Αποσιωπά όμως τα βασικότερα  δεδομένα:
1) Τις προμήθειες των υλικών, τις τιμές τους και τους όρους  αγοράς τους δεν τις αποφασίζει το προσωπικό, αλλά οι πλουσιοπάροχα αμειβόμενοι διοικητές των νοσοκομείων. Αυτοί μήπως απλώς υπέγραφαν; Μα, ακριβώς γι’ αυτό τους πληρώνουμε, για να ελέγχουν, να διαπραγματεύονται και να αποφασίζουν τις προμήθειες!!
 2)Ήταν η ίδια η κ. Ξενογιαννακοπούλου ως γενικός γραμματέας του υπουργείου Ανάπτυξης που το 2003 εισηγήθηκε και κατόρθωσε να περάσει με την 5746/31-7-2003 υπουργική απόφαση την κατάργηση των μειοδοτικών διαγωνισμών για τις προμήθειες των νοσοκομείων και από τότε άρχισε το πανηγύρι των εταιρειών. Αυτή η διάταξη διατηρείται και με το νόμο Ξενογιαννακοπούλου. Είναι πράγματι γελοίο να κάνουμε διαγωνισμό για πιρούνια συνολικού κόστους 500 ευρώ και να μην κάνουμε για προμήθεια εξοπλισμού δισεκατομμυρίων!!
3) Είναι η ίδια κυβέρνηση που επιτρέπει ακόμα και σήμερα την καταστρατήγηση του κώδικα εμπορίας υποκατάστατων μητρικού γάλακτος (κυρωμένου από την Ελλάδα το 1986) ο οποίος απαγορεύει τη δωρεάν χορήγησή τους εντός των νοσοκομείων. Έτσι συνεχίζεται το αλλησβερίσι με τα μονοπώλια βρεφικών τροφών και  η Ελλάδα έχει το μικρότερο ποσοστό θηλασμού (0,9%) στην Ευρώπη. Κάθε παιδί που δεν θηλάζει κοστίζει στη οικογένεια επιπλέον 5.000 ευρώ, αυξάνεται η πιθανότητα θανάτου του κατά 22% στη νεογνική περίοδο, η δε πιθανότητα να αρρωστήσει από γαστρεντερίτιδα κατά 53%, από πνευμονία 27%,  να εκδηλώσει αλλεργία στο γάλα αγελάδας  79%,  από άσθμα 67%, από αλλεργική ρινίτιδα  80%, από καρκίνους παχέος εντέρου, νεφρού, παγκρέατος, ενδομητρίου, μαστού, εγκεφάλου και οισοφάγου  88%, διαβήτη τύπου ενηλίκων 39%, παχυσαρκία υπέρταση, εμφράγματα, εγκεφαλικά  31%. Επιπλέον, κάθε παιδί που δεν θηλάζει μέσα στον πρώτο χρόνο της ζωής του κοστίζει 2.000 επιπλέον ευρώ στο κράτος και τα ταμεία λόγω επιπλέον νοσηλειών, ιατρικών επισκέψεων, εργαστηριακών εξετάσεων, φαρμάκων.
Για να περάσουν αυτά δέχονται επίθεση τα δικαιώματα των εργαζομένων στα νοσοκομεία:
Ιδιωτικά συνεργεία εργολάβων με καθαρίστριες, τραπεζοκόμους,  σεκιουριτάδες έχουν μήνες να πληρώσουν τους υπαλλήλους τους κανονικά και αμείβονται «έναντι», υποχρεώνονται να υπογράψουν «λευκό χαρτί» αντί για σύμβαση πληρωμής, καταστρατηγούνται οι κανόνες ασφαλείας κατά την εργασία τους.
Το νοσηλευτικό προσωπικό δουλεύει σε εξοντωτικές συνθήκες κατά παράβαση όλων των νόμων και  κανονισμών ασφαλούς εργασίας με  αποτέλεσμα το 83% να κάνει σοβαρό λάθος κατά τη διάρκεια της βάρδιας του λόγω υπερκόπωσης (σύμφωνα με έρευνα στη Θεσσαλονίκη). 
 Οι γιατροί υποχρεώνονται εκ των πραγμάτων να εργάζονται πολύ περισσότερες ώρες από το ανώτατο επιτρεπόμενο εβδομαδιαίο όριο. Τα νοσοκομεία εφημερεύουν με μη ασφαλή σύνθεση εφημερίας. Και επιπλέον με το νόμο Ξενογιαννακοπούλου δεν αμείβονται γιατροί της επαρχίας που εφημερεύουν 10-14 μέρες τον μήνα,  ενώ αμείβονται γιατροί που δεν εφημερεύουν σε νοσοκομεία του κέντρου!!!
Στον καπιταλισμό η υγεία δεν είναι κοινωνικό αγαθό, είναι απλά μια επιδιόρθωση της εργατικής δύναμης. Όταν η επιδιόρθωση αυτή δεν έχει ορατά και άμεσα αποτελέσματα υπέρ του κεφαλαίου, τότε δεν πραγματοποιείται. Γι’ αυτό τον λόγο ειδικότητες που δεν ήταν άμεσα συνδεδεμένες με την επιδιόρθωση ατόμων ενταγμένων στην παραγωγή, άργησαν πολύ να αναπτυχθούν: Η παιδιατρική, για παράδειγμα, αναπτύχθηκε πολύ πρόσφατα, μόνον όταν ο καπιταλισμός κατάλαβε ότι το παιδί είναι εν δυνάμει παραγωγική δύναμη. Αργότερα αναπτύχθηκε η ψυχιατρική και η γηριατρική. Ήταν οι κατακτήσεις του εργατικού κινήματος εκείνες που επέβαλαν τη δημιουργία Εθνικών Συστημάτων Υγείας και την αναγνώριση της Υγείας ως κοινωνικό αγαθό. Όταν η ανεργία καλπάζει στο 20%, δεν είναι πλέον αναγκαία η επιδιόρθωση της εργατικής δύναμης γιατί υπάρχει διαθέσιμη ρεζέρβα εργατικού δυναμικού. Απλώς απολύεις τον άρρωστο, την έγκυο, τον κουρασμένο παλιό εργάτη  και προσλαμβάνεις τον νέο και υγιή. Έτσι το ΕΣΥ διαλύεται και πρώτα οι τομείς της Γηριατρικής, της Ψυχιατρικής, της Παιδιατρικής, της Πρόληψης και της Φροντίδας.  
Είναι χρέος κάθε εργαζόμενου, κάθε άνεργου, κάθε ανασφάλιστου, κάθε γιατρού, κάθε νοσηλεύτριας, κάθε εργαζόμενου στην υγεία, κάθε πολίτη που χρησιμοποιεί τις υπηρεσίας υγείας να εξεγερθεί σε ένα ενιαίο μέτωπο υγείας κατά των σχεδίων ιδιωτικοποίησης της υγείας, κατά της κυβέρνησης του μνημονίου, πριν η ζωή του να γίνει μια μικρή σχισμή στην καθημερινότητα του Δ.Ν.Τ.
πηγή: Προλεταριακή Σημαία

Δεν υπάρχουν σχόλια: