13 Οκτ 2010

Η πολιτική τους ΓΕΝΝΑ την ανεργία, ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ στην τρομοκρατία, ΑΝΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!
Ελληνικά Γράμματα, ΔΟΛ, Ελευθεροτυπία, Ατλάντικ, Φούλγκορ, ΦΑΓΕ... Ατέλειωτη η λίστα των επιχειρήσεων που απολύουν ή κλείνουν πετώντας εκατοντάδες εργαζόμενους στην ανεργία. Πληθαίνουν ανατριχιαστικά οι ουρές των ανέργων, ενώ το μέλλον προδιαγράφεται ακόμη πιο φριχτό. Απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας, περιοχές ολάκερες ερημώνουν, παραγωγικοί κλάδοι μαραζώνουν. Τα μεσαία στρώματα συμπιέζονται, οι αγρότες ξεκληρίζονται και όλοι μαζί αναζητούν μια λύση, μια διέξοδο. Μόνο που στην εποχή της καπιταλιστικής κρίσης, στην εποχή του μνημονίου, αυτής της θανάσιμης ιμπεριαλιστικής θηλιάς, το σύστημά τους, η πολιτική τους δεν έχει λύσεις. Ή, πιο σωστά, οι «λύσεις» που έχει να προτείνει είναι το ποδοπάτημα των δικαιωμάτων μας, των κατακτήσεων μας, των ίδιων μας των ζωών.
·       Γιατί το κεφάλαιο απαιτεI την άρση και των τελευταίων φραγμών, την απόλυτη ελευθερία στο να απολύει γρήγορα, εύκολα και ανέξοδα, χωρίς να είναι αναγκασμένο να λογοδοτεί σε κανέναν.
·       Γιατί η κυβέρνηση, παρά τα κροκοδείλια δάκρυά της, πρόθυμη εντολοδόχος, δIνει νEα Ωθηση στην πολιτική των απολύσεων. Μειώνοντας τις αποζημιώσεις απόλυσης, αυξάνοντας τα όρια απολύσεων, διευκολύνοντας τις διαδικασίες ανοίγματος και κλεισίματος επιχειρήσεων και τα επιχειρηματικά «παιχνίδια» στις πλάτες του λαού και των εργαζομένων, ποινικοποιώντας τη συνδικαλιστική δράση, απονομιμοποιώντας το δικαίωμα στη συλλογική διαπραγμάτευση και καταργώντας τις συλλογικές συμβάσεις, προωθώντας τη δυνατότητα απολύσεων και στο Δημόσιο.
·       Γιατί το τεράστιο κύμα των ανέργων πολύ, μα πάρα πολύ σύντομα -όπως επιβάλλει και το μνημόνιο- θα συνοδευτεί από τη δραστική περικοπή των όποιων δικαιωμάτων διατηρούν ακόμη οι άνεργοι (επίδομα, ασφάλιση, περίθαλψη), προκειμένου να μην διασαλευτεί η κερδοφορία του κεφάλαιου.
Αυτός είναι ο εφιάλτης που μας τάζουν - που έχει ήδη αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα! Και πάνω σε αυτόν τον εφιάλτη στηρίζουν τον καθημερινό τους εκβιασμό, την απροσχημάτιστη τρομοκρατία τους, προκειμένου να υποτάξουν τις αντιστάσεις των εργαζομένων, να καθυποτάξουν συνολικά την εργατική τάξη. Και η μάχη που οφείλει να δώσει το εργατικό κίνημα, οι πραγματικά ταξικές, ριζοσπαστικές φωνές μέσα σε αυτό είναι πολύ δύσκολη. Γιατί πέρα από το φόβο της απόλυσης, τις αυταπάτες περί «σύντομης ανάκαμψης» (που σκόπιμα καλλιεργεί το σύστημα) και τον ατομισμό, σε αυτή τη μάχη το σύστημα έχει για σύμμαχό του και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες: που υπονομεύουν τους αγώνες· που κηρύσσουν τη μοιρολατρική αποδοχή του μνημονίου και την παύση των αγώνων· που συνυπέγραψαν την προδοτική τριετή συλλογική σύμβαση· που έχουν φροντίσει να νεκρώσουν τη λειτουργία των σωματείων.
Έχει επίσης σύμμαχό του τη στάση του ΠΑΜΕ: που διασπά το αναγκαίο μέτωπο αντίστασης όλων των εργαζομένων· που έχει μετατρέψει τα σωματεία που ελέγχει σε κομματικά παραμάγαζα· που -παρά τη δήθεν επαναστατική ρητορεία του- προβάλλει μία γραμμή που σπέρνει τη σύγχυση και δεν διστάζει να δυσφημίσει τους αγώνες στους οποίους δεν έχει το πάνω χέρι· που μια χαρά κρύβεται πίσω από τη στάση των ηγεσιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ προκειμένου να δικαιολογήσει τη δική του απροθυμία να συγκρουστεί με την αντεργατική πολιτική· που η πολιτική του πρόταση αρχίζει και τελειώνει στις διάφορες εκλογικές καταγραφές.
Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν και δεν πρέπει να συναινέσουν σε αυτήν την προοπτική. Καμία απόλυση δεν είναι δικαιολογημένη, καμία απόλυση δεν είναι αναπόφευκτη. Κάθε απόλυση αποτελεί πλήγμα για τους εργαζόμενους, ακόμη και γι’ αυτούς που παραμένουν στη δουλειά. Πόσο μάλλον όταν συνοδεύεται με την άποψη «να θυσιαστούν κάποιοι για να σωθούν οι υπόλοιποι», άποψη καταστροφική, που αφήνει τους εργαζόμενους ακόμη πιο εκτεθειμένους στους χειρισμούς του κεφάλαιου και της εργοδοσίας.
Στην εποχή του μνημονίου, στην εποχή της λυσσασμένης επιθετικότητας των δυνάμεων του συστήματος, που χτυπιούνται τα πάντα, οι εργαζόμενοι έχουν μία και μόνη διέξοδο: το μαζικΟ, συλλογικΟ ανυποχΩρητο, ταξικο αγΩνα για το δικαΙωμα στη δουλειΑ!
·       Ενάντια στις απολύσεις - Ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και τους καθημερινούς εκβιασμούς.
·       Για επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους, χωρίς προϋποθέσεις, για όλο το διάστημα της ανεργίας.
·       Για την ανατροπή του Μνημονίου και της πολιτικής που γεννά τη φτώχεια, την ανεργία και το φόβο.
·       Για την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων.
·       Για να πάρει κάθε εργαζόμενος την υπόθεση στα δικά του χέρια. Στα χέρια που χτίσαν και κινούν αυτήν την κοινωνία.
Για να πΑψει το κεφΑλαιο και οι παρατρεχΑμενοΙ του να νιΩθουν ισχυροΙ!
Ταξική Πορεία taxikiporeia@yahoo.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: