Οι 15.000 απολύσεις μέχρι το τέλος του 2014, οι 150.000 απολύσεις συνολικά από το Δημόσιο έρχονται να προστεθούν στο 1.500.000 επίσημα καταγραμμένους ανέργους. Αυτή είναι η περιβόητη ''ανάπτυξη'' που ευαγγελίζονται μέσα σ' ένα σύστημα που κλειδωνίζεται παγκόσμια απ' την κρίση του και που αναζητά διέξοδο στη φτώχεια, την εξαθλίωση και τον πόλεμο. Με ή χωρίς ''αξιοκρατία'' τα νούμερα είναι δεδομένα. Ο αγώνας μας είναι η απάντηση που τους αξίζει. Η ενότητα και αλληλεγγύη μας η προϋπόθεση για να νικήσουμε.
Οι συγχωνεύσεις-κλεισίματα νοσοκομείων είναι προ των πυλών. Με τους νέους οργανισμούς που ολοκληρώνονται και που θ' αφήσουν απ' έξω ολόκληρα τμήματα, λειτουργίες και θέσεις εργασίας. Από εκεί που χρειάζονται προσλήψεις μαζικές θα βρεθούμε να ''περισσεύουμε'' κιόλας. ''Δεν χρειάζονται τόσα πολλά νοσοκομεία''. Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ μαζί με τους δυνάστες της τρόικας το διατυμπανίζουν καθημερινά. Μόνο εμείς οι ίδιοι και ο λαός μπορούμε να βάλουμε ένα τέλος στην επίθεσή τους.
Κατάπτυστος ο ρόλος της συνδικαλιστικής ηγεσίας της ΠΟΕΔΗΝ. Ξεδιάντροπη η ΑΔΕΔΥ και η ΓΣΕΕ. Έχουν μετατραπεί σε αρωγούς για το πέρασμα της αντιλαϊκής-αντεργατικής πολιτικής. Υπονομεύουν ανοιχτά κάθε προσπάθεια αντίστασης των εργαζομένων σπέρνοντας την ηττοπάθεια και την απογοήτευση. Και από πάνω έχουν το θράσος να κατηγορούν τους εργαζόμενους ότι ''δεν ακολουθούν''. Σε τί, άραγε; Στο ξεπούλημά τους;
Όχι, συνάδελφοι, οι εργαζόμενοι δεν παλεύουμε για το ποιός θα γίνει προϊστάμενος, για ''άλλους'' οργανισμούς τη στιγμή που είναι δεδομένο το τί είδους οργανισμοί ''θα βγουν''. Πρόκειται για αποπροσανατολιστικά αιτήματα που δεν απαντούν στις αιχμές της επίθεσης και το μόνο που επιχειρούν είναι να προσδόσουν ρόλο στη συνδικαλιστική ηγεσία που παραπαίει.
Οι εργαζόμενοι παλεύουμε για ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΛΥΘΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ, ενάντια στους νέους οργανισμούς, για να μην κλείσει κανένα νοσοκομείο. Αγωνιζόμαστε για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Ο δρόμος για να μπορέσουμε να έχουμε νίκη περνάει μέσα απ' το ξεπέρασμα της συνδικαλιστικής ηγεσίας. Οι συνάδελφοι καθηγητές διαπίστωσαν από πρώτο χέρι ότι τα ζητήματα είναι πολιτικά και όχι συνδικαλιστικά, αφού με πολιτική απόφαση των δυνάμεων στην ΟΛΜΕ χτυπήθηκε η απεργία πριν καν ξεκινήσει.
Άποψή μας είναι ότι χρειάζεται ο ευρύτερος δυνατός συντονισμός ''απ' τα κάτω'' (σωματείων, εργατικών σχημάτων, πρωτοβουλιών) αφού οι ''απ' τα πάνω'' είναι εχθρικοί και αδιόρθωτοι. Αυτή την πρόταση παλεύουμε στα Σωματεία μας, αυτήν θέτουμε ανοιχτά προς όλους όσους μπορούμε να την υλοποιήσουμε. Αρκεί να το θέλουμε. ’μεσα και αποφασιστικά. Οι καιροί δεν μας περιμένουν.
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 11-3 Πέμπτη 30 Μάη
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ Παρασκευή 7 Ιούνη
ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου