Κροκοδείλια τα δάκρυα της κυβέρνησης για τους νέους γιατρούς που φεύγουν στο εξωτερικό

Η πολιτική που ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια στην υγεία είναι πάνω κάτω γνωστή. Ενίσχυση πλήρως της ιδιωτικοποίησης, εκφυλισμός των δημόσιων νοσοκομείων, προώθηση νόμων που ευνοούσαν την ανάπτυξη των ιδιωτικών μεγαθηρίων στον τομέα της περίθαλψης. Φτάσαμε λοιπόν στα χρόνια της κρίσης να αντιμετωπίζεται η περίθαλψη ως εμπόρευμα (πολύ περισσότερο από ότι ένα προηγούμενο διάστημα )με τραγικές συνέπειες για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Στο συνδικαλιστικό όργανο των γιατρών (ομοσπονδία ΟΕΝΓΕ) η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ κατέχει το προεδρείο και μέχρι και τις 24 Γενάρη είχε την άποψη των προσλήψεων στα δημόσια νοσοκομεία, των ΜΟΝΙΜΩΝ προσλήψεων, εναντιώνονταν θεωρητικά στην πολιτική της αδιοριστίας, των ελαστικών μορφών εργασίας και υπερασπιζόταν την κατάργηση του θεσμού των επικουρικών γιατρών (συμβασιούχοι ενός έτους, που καλύπτουν «έκτακτες» ανάγκες.) Από το 2011 βέβαια δεν έχει ξαναπροσληφθεί κανένας μόνιμος γιατρός, τη στιγμή που έχουν συνταξιοδοτηθεί εκατοντάδες στα δημόσια νοσοκομεία. Οι όποιες ανάγκες καλύπτονται( στην ουσία δεν καλύπτονται ) με τους συμβασιούχους.
Το υπουργείο Υγείας επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έχει άλλη άποψη όμως. Από τις 4500 προσλήψεις που ανακοινώθηκαν ότι επίκεινται να γίνουν (ακόμα στη σφαίρα της φαντασίας, δεδομένου ότι οι πιέσεις από τους «εταίρους», πρώην τροϊκανούς, νυν θεσμούς καθιστά το υπουργείο αφερέγγυο σε ό,τι και να ξεστομίζει.) οι 1000 σύμφωνα με δηλώσεις του υφυπουργού θα είναι μόνιμες και εξ αυτών οι 100 θα αφορούν το ιατρικό προσωπικό. Οι υπόλοιπες θα είναι θέσεις συμβασιούχων ορισμένου χρόνου.(τόσο νοσηλευτικό, όσο και ιατρικό όσο και λοιπό προσωπικό). Με υπερηφάνεια ο υφυπουργός προ μηνός δήλωσε μπροστά σε γιατρούς που είχαν συγκεντρωθεί στο υπουργείο για να απαιτήσουν την πληρωμή των δεδουλευμένων τους την προκήρυξη 800 θέσεων επικουρικών γιατρών.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά προ ημερών πέρασε μια τροπολογία που αλλάζει τον τρόπο επιλογής των επικουρικών. Μέχρι πρότινος είχες το δικαίωμα να δηλώνεις σε κάθε προκήρυξη του υπουργείου μέχρι δυο νοσοκομεία τη φορά και η επιλογή γινόταν βάσει λίστας επετηρίδας. Δεν είχες δικαίωμα ανανέωσης (υπό πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις μόνο που για λόγους οικονομίας του κειμένου δεν θα αναφερθώ). Σύμφωνα με τη νέα τροπολογία δεν έχεις δικαίωμα να δηλώνεις νοσοκομεία παρά μόνο υγειονομικές περιφέρειες, η έκταση των οποίων είναι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων πολύ μεγάλη. Έτσι για παράδειγμα η 2η υγειονομική περιφέρεια καλύπτει από τον Πειραιά (πχ, Τζάνειο) μέχρι και πολλά νησιά του Αιγαίου. Πρόκειται για έναν εκβιαστικό τρόπο για να γεμίσουν την επαρχία και τα απομακρυσμένα νησιά που εύλογα και λόγω των άθλιων συνθηκών αλλά και λόγω της μικρής αμοιβής πολλοί συνάδελφοι δεν τα επιλέγουν. Δηλαδή ένας νέος γιατρός δεν έχει κανένα τρόπο να ορίσει τη ζωή του. Μπορούν να σε στείλουν οπουδήποτε και αν αρνηθείς να πας έχεις κύρωση, δύο χρόνια διαγραφής από τη λίστα επικουρικών. Ο νέος γιατρός καλείται να δουλέψει με μια πολύ μικρή αμοιβή, για ορισμένο χρονικό διάστημα (γεγονός που δεν του αφήνει περιθώρια να οργανώσει καλύτερα τη δουλειά του, μέχρι να πάει και να γνωρίσει το χώρο και τους ανθρώπους φεύγει) καλείται να δουλεύει υπερωριακά(εφημερίες) με πολύ μικρή αμοιβή (μέχρι και 3,5 ευρώ την ώρα) τα οποία τα παίρνει συνήθως πετσοκομμένα πολλούς μήνες μετά ή και χρόνια μετά.
Κροκοδείλια λοιπόν τα δάκρυα για τους νέους γιατρούς που εγκαταλείπου την Ελλάδα και φεύγουν στο εξωτερικό. Έτσι λοιπόν η κυβέρνηση της αριστεράς επισφραγίζει το θεσμό του επικουρικού με ακόμη πιο εκμεταλλευτικούς όρους. Οι νέοι γιατροί δεν πρέπει να το αποδεχτούν παρά το γεγονός ότι το υπουργείο σε μια λογική του μαστίγιου και του καρότου καθιέρωσε ότι ο επικουρικός πλην Θεσσαλονίκης και Αθήνας θα είναι διετής σύμβαση. Οι νέοι γιατροί μαζί και με τους υπόλοιπους συναδέλφους στα νοσοκομεία πρέπει να παλέψουν για κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας, και για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.

Κρυσταλλία Βιτούλα
(επικουρικός γιατρός στο ΚΑΤ)